Adri ik reed vroeger al met een koersfiets met brede crosstubes/36banden GR's. Dat lidmaatschap van de GR's dateert uit mijn jeugdbeweging tijd. Vroeger als kind hielden we echte fiets cross-country wedstrijden in de echte zin van het woord(je kreeg een start en een aankomst en dan was het zo snel mogelijk er naartoe overal op en over).Wat je hier eigenlijk zegt Peter, is dat dank zij jouw (en die mensen van de GR) initiele werk, er nu hordes mtb'ers over die GR paadjes rijden. Dus eigenlijk profiteren van jou. Een kleine vraag dringt zich in mij op : Voor wie hield je die paadjes open, voor de wandelaars (GR = wandelroutes) of voor de fietsers??
En een vaststelling : blijkbaar krijgen die TT organisaties toch vrij gemakkelijk toelating om over GR paden te gaan.
Ik heb nog altijd de neiging om elk weglke in te slaan om te zien waatr het uitkomt. Als kind wist ik niet wat we juist openhielden en voor wie, maar 't was plezant. Wandeltochten schoten toen overal uit de grond( begin jaren 70). 30/40km wandelen dat was het. Later was mijn gedacht dju dat zijn toch schoon wegelkes, waarom zou ik die niet fietsen.
Ik heb jaren wegwijzers geschilderd voor de gr. Nu help ik uiteraard grotendeels uit eigenbelang. Maar als je één jaar de strijd opgeeft is het gedaan met het pad. Als ik tel wat er verdwenen/geasfalteerd/verkaveld is sedert begin jaren 70 dan zal dat toch flink boven de 200km zijn in een straal van 25km.
