SS Belgique Jersey natuurlijk maar waarom niet een Waalse haan
en dan Belgiëvermommen , Bier.
SSWC 2013 Aoste , Italy
Voor de liefhebbers van weinig versnellingen en rijden per twee. Ook voor de in opmars zijnde E-MTB en de Fatbikes kun je hier terecht. Deel hier opmerkingen, tips en ervaringen.
- Zombiker
- Mountainbiker
- Berichten: 638
- Lid geworden op: di 13 nov 2007 12:01
- Rijdt met: Napa Valley & Tranny steel
Re: SSWC 2013 Aoste , Italy
Bij deze een verslag voor zij die niet weten hoe het eraan toegaat op een internationaal SS-event.
De dagen voordat het event begint stromen de camping en hotels in de omgeving vol met gepassioneerde MTB-ers. Allemaal hebben ze hun eigen motivatie om aanwezig te zijn. Sommigen komen om 3 dagen bier te zuipen, anderen staan goed voorbereid aan de start om de winnaars-tattoo in ontvangst te nemen (de winnaar krijgt geen beker maar een tattoo, wie geen tattoo wil kan dus maar beter niet winnen).
Ik had besloten om 2 dagen op voorhand te vertrekken omdat ik 10u in de wagen zitten voor amper 3 dagen biken nogal gek vond. Eénmaal toegekomen op de camping zag ik een oude bekende van de Nederlandse Kampioenschappen staan en besloot om m'n tentje bij hem in de buurt te zetten. Achteraf gezien was dit een leuke keuze, aangezien ik zo blijkbaar pal naast Angus Edmond stond, een uiterst toffe kerel die uiteindelijk wereldkampioen zou worden, wat het feestplezier achteraf enkel ten goede kwam.
De dagen voor de uiteindelijke ride (in SS termen is het woord "race" uit den boze) vul je met lokale ritjes te maken met oude en nieuwe vrienden. Ondertussen wordt er oeverloos geluld over custom made bikes, het juiste verzet en vooral over bier.
Wij Belgen staan dankzij Singlespeed Belgique (en BoXeR) wereldwijd bekend om onze Belgian Bar. Vele SS'ers zullen hier dan ook passeren om enkele biertjes mee te grabbelen en een praatje te slaan.
Bij de start van de ride zelf werd er voor een Le Mans start gekozen, met dat verschil dat je ook nog op zoek kon naar je voorwiel. Het is een ongeschreven wet dat wie snel is, hier "gekloot" zal worden. Wat voor Amy, de ex kampioene uit Zuid Afrika en Noa, de Europees kampioene jammer genoeg het geval was. Voor ons eigen landje kwam de hoop vooral van Timba (3e op ons BK), maar ik vrees dat onze jongens wat teveel aan het bier hadden gezeten met team Slovenië om echt kans te maken.
Het ging uiteindelijk tussen nieuwkomer Angus, de in Denemarken wonende Nieuw Zeelander en Dan Treby, een sympatieke Engelsman die goed gekend is in het SS wereldje. Op een rondje van dik 30 km en ca 700 hm werd je 2x gedwongen om een halve liter bier te dinken om de sfeer er goed in te houden. Daniel was de sterkere bergop, maar Angus was zo gebeten op de vlakke en rechte stukken dat Dan op het einde moest afhaken. Ze hadden beide de titel verdiend, doch is er maar één tattoo beschikbaar.
Op de laatste dag toonde Marco (de organisator) ons nog zijn favoriete lokale singletracks en oa een afdaling met switchbacks waar maar geen eind aan kwam. Prachtige rit en magische afsluiter van het event!
Als toetje voor mezelf dan nog de onofficiële titel "mooiste fiets van het event" gekregen, maar daar koop je tuv de eer niet veel mee.
De sfeer is moeilijk vergelijkbaar met andere events, iedereen is vriendelijk, goedlachs en verre van nuchter. Ik ben van nature geen oversociale "knuffelaar", maar bij het afscheid krijg je van zoveel volk, kampioenen en ex-kampioenen, oude en nieuwe vrienden een welgemeende knuffel dat je al heimwee hebt nog voor je thuis bent.
Volgende week Belgisch Kampioenschap, voor wie eens in beperktere mate van de sfeer wil proeven...
Volgend jaar WK in Alaska & EK in Noord-Ierland.
De dagen voordat het event begint stromen de camping en hotels in de omgeving vol met gepassioneerde MTB-ers. Allemaal hebben ze hun eigen motivatie om aanwezig te zijn. Sommigen komen om 3 dagen bier te zuipen, anderen staan goed voorbereid aan de start om de winnaars-tattoo in ontvangst te nemen (de winnaar krijgt geen beker maar een tattoo, wie geen tattoo wil kan dus maar beter niet winnen).
Ik had besloten om 2 dagen op voorhand te vertrekken omdat ik 10u in de wagen zitten voor amper 3 dagen biken nogal gek vond. Eénmaal toegekomen op de camping zag ik een oude bekende van de Nederlandse Kampioenschappen staan en besloot om m'n tentje bij hem in de buurt te zetten. Achteraf gezien was dit een leuke keuze, aangezien ik zo blijkbaar pal naast Angus Edmond stond, een uiterst toffe kerel die uiteindelijk wereldkampioen zou worden, wat het feestplezier achteraf enkel ten goede kwam.
De dagen voor de uiteindelijke ride (in SS termen is het woord "race" uit den boze) vul je met lokale ritjes te maken met oude en nieuwe vrienden. Ondertussen wordt er oeverloos geluld over custom made bikes, het juiste verzet en vooral over bier.
Wij Belgen staan dankzij Singlespeed Belgique (en BoXeR) wereldwijd bekend om onze Belgian Bar. Vele SS'ers zullen hier dan ook passeren om enkele biertjes mee te grabbelen en een praatje te slaan.
Bij de start van de ride zelf werd er voor een Le Mans start gekozen, met dat verschil dat je ook nog op zoek kon naar je voorwiel. Het is een ongeschreven wet dat wie snel is, hier "gekloot" zal worden. Wat voor Amy, de ex kampioene uit Zuid Afrika en Noa, de Europees kampioene jammer genoeg het geval was. Voor ons eigen landje kwam de hoop vooral van Timba (3e op ons BK), maar ik vrees dat onze jongens wat teveel aan het bier hadden gezeten met team Slovenië om echt kans te maken.
Het ging uiteindelijk tussen nieuwkomer Angus, de in Denemarken wonende Nieuw Zeelander en Dan Treby, een sympatieke Engelsman die goed gekend is in het SS wereldje. Op een rondje van dik 30 km en ca 700 hm werd je 2x gedwongen om een halve liter bier te dinken om de sfeer er goed in te houden. Daniel was de sterkere bergop, maar Angus was zo gebeten op de vlakke en rechte stukken dat Dan op het einde moest afhaken. Ze hadden beide de titel verdiend, doch is er maar één tattoo beschikbaar.
Op de laatste dag toonde Marco (de organisator) ons nog zijn favoriete lokale singletracks en oa een afdaling met switchbacks waar maar geen eind aan kwam. Prachtige rit en magische afsluiter van het event!
Als toetje voor mezelf dan nog de onofficiële titel "mooiste fiets van het event" gekregen, maar daar koop je tuv de eer niet veel mee.
De sfeer is moeilijk vergelijkbaar met andere events, iedereen is vriendelijk, goedlachs en verre van nuchter. Ik ben van nature geen oversociale "knuffelaar", maar bij het afscheid krijg je van zoveel volk, kampioenen en ex-kampioenen, oude en nieuwe vrienden een welgemeende knuffel dat je al heimwee hebt nog voor je thuis bent.
Volgende week Belgisch Kampioenschap, voor wie eens in beperktere mate van de sfeer wil proeven...
Volgend jaar WK in Alaska & EK in Noord-Ierland.
-
- Mountainbiker
- Berichten: 233
- Lid geworden op: do 12 mei 2005 22:06
- Rijdt met: soma juice SS /singular swift
Re: SSWC 2013 Aoste , Italy
Wist niet dat de hoop voor België op mijn schouders rustte
Heb een super-tijd beleefd in Cogne! Veel toffe mensen ontmoet.
Da's een voorbeeld van hoe de sfeer op een wedstrijd moet zijn:
iedereen sympathiek, ontspannen en 100% fun!
De formule: bikes and beer!
Heb een super-tijd beleefd in Cogne! Veel toffe mensen ontmoet.
Da's een voorbeeld van hoe de sfeer op een wedstrijd moet zijn:
iedereen sympathiek, ontspannen en 100% fun!
De formule: bikes and beer!