24 uur van Westerlo
-
Optimo GmC
- Mountainbiker
- Berichten: 190
- Lid geworden op: zo 02 mei 2004 21:48
-
modderduivel
- Mountainbiker
- Berichten: 20
- Lid geworden op: za 08 jan 2005 20:28
- Rijdt met: granville evo3
het is moeilijk te controleren of iemand een vergunning heeft want de wielerbond geeft normaal geen lijst vrij met de vergunninghouders.Optimo GmC schreef:Hoe ga je controleren of iemand een wedstrijdvergunning heeft?
ik heb er ook wel een paar zien meerijden waar ik zeker van ben dat die een vergunning hebben, maar da zijn dan zeker geen toprenners hoor.
da zijn eerder de mannen die af en toe eens een koerske meerijden voor het plezier.
bij de eerste 5 ploegen ben ik er al redelijk zeker van da er niemand bij zat die een vergunning heeft.
-
Van Cot
- Mountainbiker
- Berichten: 1045
- Lid geworden op: za 20 mar 2004 01:34
- Rijdt met: Scott Scale 40 2005 (met 2006 kader) & Granville mudbike +scott YZ2 die verkocht word
wij hebben helaas na 16 uur moeten opgeven, maar het zat ons ook niet mee.
De eerste shift die ik deed reed ik halverwege de derde ronde mijn voorderailleur tegen de band, heel de aandrijving zat dus geblokkeerd en ik kon met de bike op mijn schouder een halve toer lopen.
Raprap gerepareerd dan maar, zat wel op de groote plaat geblokkeerd, maar dat had geen belang.
Dan ging het toch redelijk goed, een heleboel plaatsen goedgemaakt terug, maar 's nachts had er iemand stukken met de voorderailleur ook. gevolg: iedereen wakker, 2 personen die er tijdelijk alleen voorstaan, ik de hele tijd aan die bike proberen te werken, en die andere is ook wakker en probeert wat mee te helpen. Uiteindelijk de reservebike in orde gemaakt (mijne YZ2), want het was te donker om aan die bike te sleutelen.
We konden verder, maar al onze rust was weg. En om het dan kompleet te maken kreeg er nog iemand last van haar knie na 4 uur, en uit veiligheid kon ze dan beter niet rijden. We stonden er maar met 3 meer voor. Nog wat ronde's gezet, maar de vermoeidheid begin door te wegen. Uiteindelijk in mijn laatste shift die ik gereden heb op de brug nog uit mijn pedaal geschoten en mijn voet lelijk bezeerd. Nog enkele rondjes gereden en dan was het gedaan, we hadden elk er een dikke 4 uur opzitten.
Maar wij mogen uiteindelijk niet ontevreden zijn, we hebben ons goed geamuseerd en gezien dat we ondanks de opgave een sterk team hadden. We zaten op de 6de plaats van de gemengde teams toen we ermee stopten. Als we volgend jaar een beetje van pech gespaard blijven en 2 even goede deelnemers vinden zullen we zeker een behoorlijk resultaat behalen. We hebben dan al meer rust en kunnen dus sneller rijden, en we moeten minder uren doen.
Een groot minpunt vond ik wel de brug. Deze was op verschillende standpunten te gevaarlijk, in het begin waren er al enkelen die een smerig spelletje speelden door voor je neus alles dicht te smijten. Er waren ook enkele mannen die je aan de kant duwen om zelf de ideale lijn te hebben. Bij mij hebben ze pech, ik duw terug, maar het is wel irritant. Ook een nadeel is dat ze veel te hoekig is, en nadelig voor het materiaal, bij ons zijn er op die manier dus 2 voorderailleurs gesneuveld (ik vermoed toch dat dit door de brug kwam).
Maar al bij al viel het toch mee, en ik zie uit naar volgend jaar, om met een voltallig team van 6 personen aan de start te komen.
De eerste shift die ik deed reed ik halverwege de derde ronde mijn voorderailleur tegen de band, heel de aandrijving zat dus geblokkeerd en ik kon met de bike op mijn schouder een halve toer lopen.
Raprap gerepareerd dan maar, zat wel op de groote plaat geblokkeerd, maar dat had geen belang.
Dan ging het toch redelijk goed, een heleboel plaatsen goedgemaakt terug, maar 's nachts had er iemand stukken met de voorderailleur ook. gevolg: iedereen wakker, 2 personen die er tijdelijk alleen voorstaan, ik de hele tijd aan die bike proberen te werken, en die andere is ook wakker en probeert wat mee te helpen. Uiteindelijk de reservebike in orde gemaakt (mijne YZ2), want het was te donker om aan die bike te sleutelen.
We konden verder, maar al onze rust was weg. En om het dan kompleet te maken kreeg er nog iemand last van haar knie na 4 uur, en uit veiligheid kon ze dan beter niet rijden. We stonden er maar met 3 meer voor. Nog wat ronde's gezet, maar de vermoeidheid begin door te wegen. Uiteindelijk in mijn laatste shift die ik gereden heb op de brug nog uit mijn pedaal geschoten en mijn voet lelijk bezeerd. Nog enkele rondjes gereden en dan was het gedaan, we hadden elk er een dikke 4 uur opzitten.
Maar wij mogen uiteindelijk niet ontevreden zijn, we hebben ons goed geamuseerd en gezien dat we ondanks de opgave een sterk team hadden. We zaten op de 6de plaats van de gemengde teams toen we ermee stopten. Als we volgend jaar een beetje van pech gespaard blijven en 2 even goede deelnemers vinden zullen we zeker een behoorlijk resultaat behalen. We hebben dan al meer rust en kunnen dus sneller rijden, en we moeten minder uren doen.
Een groot minpunt vond ik wel de brug. Deze was op verschillende standpunten te gevaarlijk, in het begin waren er al enkelen die een smerig spelletje speelden door voor je neus alles dicht te smijten. Er waren ook enkele mannen die je aan de kant duwen om zelf de ideale lijn te hebben. Bij mij hebben ze pech, ik duw terug, maar het is wel irritant. Ook een nadeel is dat ze veel te hoekig is, en nadelig voor het materiaal, bij ons zijn er op die manier dus 2 voorderailleurs gesneuveld (ik vermoed toch dat dit door de brug kwam).
Maar al bij al viel het toch mee, en ik zie uit naar volgend jaar, om met een voltallig team van 6 personen aan de start te komen.
