...en dan mij nog moeten tegenkomen ook, idd wat een dag!ATEGEV schreef:WAt n dag gisteren.
Toen ik om 05u54 smorgens aankwam aan het station van Wevelgem (nog ruim 3 minuten voor de eigenlijke vertrektijd) zag ik nog net het achterste v/d trein die ik moest hebben zich op gang trekken. In grote paniek terug naar huis gecrost, mijn ma uit haar bed gebeld mn bike vanachteren in haar kleine auto en een race begonnen naar het sation van Kortrijk. Hoe weet ik nog steeds niet maar wonder boven wonder stond ik n goeie 10 min later in Kortrijk station waar de trein nr BXL even halt hield. Nog mijn tel vergeten in de wagen maar toen mijn moeder heb wilde brengen heeft ze ergens in het station de verkeerde trap genomen waardoor ze over de sporen moest terugkeren. Nog sjans dat niemand haar heeft zien lopen in haar blauwen pignoir of ze ging nog in de boeien landen omdat men dacht dat ze ontsnapt was. Maar ik heb toch maar de trein gehaald, ondanks die lul van n conducteur die geen klok kan lezen. Het is al de eerste keer nie meer dak iets dergelijks tegenkom.
De chrono zelf was meer als prachtig. Een aaneenschakeling van klimmetjes, tech afdalingen, stukjes singletrack, zelfs ts de dichtbegroeide struiken. Ik was ondanks een rustige start bezig met een voor mijn doen goeie tijd te rijden, een 5 tal km voor de eerste bevoorading begon ik er heel wat die mij in het begin hadden voorgestoken terug te pakken (er waren er wel nog veel meer die mij inhaalden, maar ben dan ook niet zo n ervaren chronorijder) maar anderhalve km na bv 1 sloeg het onheil toe: platten tube. Een schreeuw later was ik al bezig met de binnenband te vervangen maar net voor ik hem opnieuw wilde opblazen zag ik i/h gras mijn reservebinnenband liggen. In mijn haast had ik blijkbaar opnieuw mijnen slechten derop gelegd. Dan maar opnieuw bommetje erop en ... hij lost direct opnieuw. Ik had nochthans de binnenkant van mijn buitenband gecheckt op prikkende ondedelen. Blijkbaar was er een gaatje in mn reserve gekomen (hij was met tape op mijn frame geplakt). Normaal heb ik er altijd 2 maar nu dus niet. Met de fiets op de scouder en mn wiel in mijn hand dus terug naar de bevoorading. Gelukkig stopt er na een goeie 800 m een groepeke met de vraag of ze me konden helpen; de ene had plakmateriaal. De hemel zij geprezen deze gasten. Ik geef toe dat ik dit op een chrono zeker niet zou doen voor n ander (op een tt vraag ik echter altijd of ik kan helpen). In het begin dat ik opnieuw gestart was (na 1u20 verloren te hebben), was de motivatie er een beetje uit, maar het parcours was zo super dat ik mij weer helemaal in mijn sas voelde.
Dan nog een stuk of 10 mensen terug kunnen inhalen. Mn teller gaf 19 aan, mijn brevet (en tis dat dat telt 14.86).
De bevooradigen waren schitterend grergeld. Ook bidons bij de eerste en alles wat je nodig hebt voor zon tocht (=koek + sportdrank).
Tot volgend jaar.
Vanaf Leuven werd het toch gezellig in de treinwagon he, 4 bikers voor de Hagelandse in een coupeetje.
. Hij was natuurlijk minder zwaar, maar ik wist niet dat men in die omgeving zo'n mooi parcours met zoveel pittige hellingen en leuke afdalingen kon vinden. Een dikke pluim dus voor de organisatie! Mijn gat heeft anders wel afgezien op de vele hobbelwegjes tussen de velden waar het met een fully toch duidelijk makkelijker rijden was. Eén minpunt helaas, 3 kwartier wachten op een bord spaghetti is nu wel wat lang nadat je net een serieuze inspanning hebt gedaan 
. Maar ik weet zeker dat ze daar tegen volgende jaar wel iets op zullen vinden..
)) 
