Thuis vertrokken om 8.15 u en omdat de afspraak met de andere Papegaaien om 9.00 u was, gekozen voor de fietspaden langs de hoofdwegen tot in Putte, zo’n 11 km van de voordeur. Slechts één van de drie anderen kwam stipt op tijd toe, de tweede was na het aflopen van de wekker blijven liggen en weer in slaap gevallen, de derde had te maken met een gebroken ketting en diende eerst nog zijn fiets te repareren. Gisteren was er een drink voor een jarige clubgenoot in De Papegaai en dan is het voor sommigen ’s anderendaags natuurlijk te vroeg dag! Berichtje gestuurd naar rubber-12, een half uur vroeger dan het vertrekuur dat ik eerst had voorzien, zodat hij wat meer gas zou moeten geven tijdens de achtervolging!
Dus samen met Sammy vertrokken, elkaar een goede rit toegewenst, want het leeftijdsverschil laat niet toe dat ik deze jonge gaai lang kan bijhouden. Ondanks de sneeuw en het verwachte ijs was het parcours goed berijdbaar en had ik zelden last van een wegschuiver. Omdat ik vroeger vertrokken was werd ik wel meer op de hielen gezeten door snelle jongens, maar na verloop van enkele kilometers werd het deelnemersveld helemaal uit elkaar getrokken. Zo kon ik aan m’n eigen tempo genieten van de rit over besneeuwde paden en tracks door de bossen en over de heide. De aanblik van het besneeuwde landschap was meer dan de moeite waard. Hoewel ook het pad zelf goed in de gaten diende gehouden te worden. De bevoorrading was welgekomen met soep, een hele banaan en sportdrank. Daar kwamen ook rubber-12 en clubgenoot cracra (met de gebroken ketting) en z’n broer toe.
Na de bevoorrading rubber-12 een tijd gevolgd, maar die nam revanche voor mijn vervroegde start van deze ochtend. Snel dat hij ging. Ik erachter, tegen een ferm tempo over sneeuw en ijs. Zijn eigen grenzen verleggen, noemen sommigen dat, maar ik zag mijn grenzen toch liever niet verlegd naar de dienst traumatologie van het dichtstbijzijnde Nederlandse hospitaal! Na verloop van tijd moest ik dus toch afhaken en zag ik in de verte een zwart manneke over het ijs vliegen. Veel bikers waren er niet meer op het parcours. Ik ben nog een jongen voorbijgestoken omdat hij halt hield voor je die diepe put door moest (ben deze ook al op zomertochten gepasseerd). Omdat ik niet kon afgaan voor zo’n jongen moest ik dus wel naar beneden en naar boven, ondanks mijn visioenen van gebroken armen en benen! Verderop nog een jonge vrouw voorbijgestoken die langzaam maar zeker aan haar toer bezig was. De andere bikers die ik nog gezien heb staken mij voorbij!
Voor het laatste stuk werden we nog getrakteerd op enkele tracks over besneeuwde heuveltjes waar ik dan toch over geraakte zonder m’n versnellingen te moeten verzetten. Die durven als het koud is wel eens protesteren en de ketting doen overslaan, dus blijf ik er liever af. Naar het einde toe herkende ik de omgeving van aan de grens met Zandvliet en Berendrecht (Athena!) en de paden naar het Moretusbos toe. Daar leek het mij op sommige plaatsen wel vrij glad, onder anderen dat paadje naast de prikkeldraad en die diepe gracht, waarschijnlijk omdat de sneeuw er al volledig vastgereden was. Ook een sneeuwbui met van die grote natte vlokken was hier in de prijs begrepen! Er reed daar ook een kerel rond die van een soort quad een slee had gemaakt, getrokken door vier (of zes) honden!
Na de rit bij een glas ons staan vergapen aan de tentoongestelde fietsen in de zaal. Daar stond een koersfiets tussen van meer dan 10.000 euro, niet voor deze sterveling weggelegd! Nog even staan napraten met rubber-12 en MTBiker from Berendrecht. Via het Ravenhof, De Neus en de Parijseweg weer naar huis gereden, de hele rit goed voor 70 km in de sneeuw.
Mooie toer, prachtige sneeuwlandschappen, goede bevoorrading en meer dan genoeg manschappen op de plaatsen waar verkeerswegen dienden gekruist. Een topper dus!
Het nieuws staat nu op. Er is in Kapellen een vrouw doodgereden door een trein toen ze achter haar weggelopen hondje aanliep! Vreselijk! Ik ben daar vorige week nog gepasseerd toen ik van Huijbergen naar huis reed. En op het Schulensmeer in Linkhout-Lummen kan men langlaufen. Daar ben ik ook al gepasseerd tijdens een toertocht. Of hoe je door biken een stuk Vlaanderen leert kennen!
Voor de mannen van V’lox uit Hoevenen die ik aan de start zag: ondanks het vroege vertrek waren we nadien toch bij de laatsten pas weer weg!
De Papegaai Bike Team Stabroek *
www.wieleradvies.be *
www.heldwillenworden.be *
Winterkalender 2009-10 West-Brabant en Noorderkempen
