vandaag ook als een TGV over het parcours gewalst (avs 26,8). Mooi parcours dat er goed droog bij lag, overal vlot berijdbaar, goeie bevoorrading.
drankprijzen achteraf ook heel democratisch!
iemand idee van het aantal deelnemers?
31/10/2009 TT Bekegem
-
QUINTENSOPA
- Mountainbiker
- Berichten: 8
- Lid geworden op: zo 01 nov 2009 11:03
- Rijdt met: RIDLEY TIGER
-
dark dingo
- Mountainbiker
- Berichten: 694
- Lid geworden op: wo 19 jan 2005 17:14
- Rijdt met: KTM 2022
met 3 steenbakkers de 50 km op het gemak gebold en alles was in orde...bepijling,parcour,bevoorading,...de blessure is verdwenen,nu beetje werken aan de uithouding en de kracht en we kunnen weer een tandje bijsteken!!na een verkwikkende douche en een leuke aprés voldaan thuisgekomen.voor volgend jaar staan we terug paraat om hier aanwezig te zijn! 
organisatie...bedankt voor de aangename namiddag!! so long...
dingo
organisatie...bedankt voor de aangename namiddag!! so long...dingo
-
hans darmstrong
- Mountainbiker
- Berichten: 61
- Lid geworden op: za 22 nov 2008 19:40
- Rijdt met: trek
Bekegem of all places - geboortedorp van tweevoudig vice-wereldkampioen sidecar motorcross Eddy Ramon, en van diens zoon Steve Ramon, ondertussen zelfs reeds twee maal wereldkampioen geworden in het motorcrossen op de solo-motor.
Doch dit uiteraard geheel terzijde, om maar te zeggen dat het gisterenochtend in Bekegem een fijne recht toe recht aan , bossentocht werd, zonder de gekende speel - en crossbosjes, maar enkel met de bekende rechtdoor-doortochten door de bossen van de omgeving. Goede bepijling, goeie bevoorradingen, en met ruim 50 km op de teller, tevreden terug aan de inschrijvingsplaats gearriveerd, na wat misschien wel eens de allerlaatste droge MTB-tocht van het jaar zou kunnen geweest zijn. De fiets moest zelfs niet eens gereinigd worden !
Doch dit uiteraard geheel terzijde, om maar te zeggen dat het gisterenochtend in Bekegem een fijne recht toe recht aan , bossentocht werd, zonder de gekende speel - en crossbosjes, maar enkel met de bekende rechtdoor-doortochten door de bossen van de omgeving. Goede bepijling, goeie bevoorradingen, en met ruim 50 km op de teller, tevreden terug aan de inschrijvingsplaats gearriveerd, na wat misschien wel eens de allerlaatste droge MTB-tocht van het jaar zou kunnen geweest zijn. De fiets moest zelfs niet eens gereinigd worden !
-
Lichterveldenaere
- Mountainbiker
- Berichten: 1216
- Lid geworden op: za 12 feb 2005 20:49
- Rijdt met: xtme
En ik moest nu al duwen om mee te kunnen...dark dingo schreef:met 3 steenbakkers de 50 km op het gemak gebold de blessure is verdwenen,nu beetje werken aan de uithouding en de kracht en we kunnen weer een tandje bijsteken!!
Nog nooit in Bekegem gereden en bij het zoeken naar de startplaats dat alvast geweten. Weinig parochies met zo weinig wegwijzers naar toe... Bij aankomst in Bekegem al afgeleid naar een weide-parking
die liet vermoeden dat deze organisatie er haar werk van wil maken. Deze organisatie heeft al dikwijls een andere datum moeten zoeken en of daags voor Aartrijke ideaal is, weet ik niet. Helft van het parcours witte pijltjes van Aartrijke gezien, maar op zich geen probleem mee gehad.Aangename tocht met klassiekers uit de regio Zedelgem (Vloetemveld), Loppem, Zerkegem, Jabbeke, ... Aangenaam rijden, want wellicht de laatste droge tocht van het jaar. Samen met Dingo en Rhumboy, medesteenbakkers, gereden en heel de tijd samen kunnen blijven.
Bepijling was globaal OK, bevoorradingen vooral qua voeding overdadig, après zeer democratisch qua prijs en nog pakketje van de sponsor...
Nieuwe tocht leren kennen en goed bevonden! Organisatie verdient alvast de hogere opkomst!
-
sjarlewie krierecrosser
- Mountainbiker
- Berichten: 136
- Lid geworden op: za 15 mar 2008 14:58
- Rijdt met: cannondale rush
-
Don Cortisoni
- Mountainbiker
- Berichten: 139
- Lid geworden op: do 30 nov 2006 16:07
- Rijdt met: nen iets te tragen
ZATERDAG 31/10/09: BEKEGEM werd bijna BrekegemAanwezig: Don Cortisoni (Davy Cortvriendt), Boeverke (Jurgen Deboever), Bustipmi (Jeroen Deckers), Boding (Maarten Deckers), the Flying Duckman (Koen Duyck), Skwonvoader (Roger Snauwaert), Snellen Eddy (Eddy Truyaert), Kurt Downhill (Kurt Vandenberghe), Ignacev (Ignace Vandewiele)
Bijna jaarlijks kondigen we Bekegem aan als de laatste editie ooit, maar steeds keren ze terug op de kalender. Wegens de plezante omgeving een goede zaak dus en in het kader dit spookverschijnsel lijkt de Halloweendatum dan ook uitstekend gekozen. Negen afgetrainde trappers aan de aftrap, met een beetje vertraging wegens niet zonder misrijden door Zerkegem geraakt.
The Flying Duckman vierde zijn rentree (en debuut dit jaar) met een eerste stevig tempo opleggen. Don Cortisoni en Boeverke lieten zich niet verrassen en dit trio had dan ook al meteen een voorsprong. Don Cortisoni controleerde de voorsprong even deze opgebouwde voorsprong om te zien of hij een tempohandje kon toesteken. Achteruitkijken had hij zo niet de plotse rembeweging van the Flying Duckman gezien. Gevolg een salto mortale over het stuur, knie stukje afgevijld en bizar: een gabbe in de elleboog, maar geen scheur in de windtex vest. Straf materiaal, ze hadden mijn vel ook in zo'n materiaal mogen ontwerpen.
Meer schrik dan schade dus en de tocht weer hervat. Bustipmi en Boding zetten op eigen tempo de tocht verder, echter niet nadat Boding nog één keer een remonte had ingezet om te zeggen dat we niet moesten wachten, iets wat we eigenlijk ook al niet meer aan het doen waren. Naast fysiek leed, was er ook technisch leed: Ignacev zijn vitessebak rommelde en hij koos voor eigen tempo. Op die manier zie je dat gestaag eigen tempo kiezen eigenlijk niet zoveel verlies oplevert, want uiteindelijk was zijn achterstand nooit erg groot.
Bekegem werd een ritje op hartslag: Derny Snellen Eddy zette zich op kop en de rest vormde een mooie rij, heen en weer slingerend in functie van de windrichting. De rit verliep in de mooie bosrijke omgeving Bekegem/Sint-Andries-Brugge/Jabbeke/Varsenare en dit staat altijd garant voor mooie prentjes op het netvlies. Enkel meen ik mij te herinneren dat andere organisaties uit die streek toch wat meer technische zones weten in te bouwen en er nu een paar mogelijkheden werden overgeslaan. Daarnaast waren er een aantal langere asfaltverbindingsstukken, maar in principe ergert dit niet. Het zorgt enkel voor een slijtageslag.
Een rit van boven de 50 kilometers geeft meestal finales die niet liegen. Deze finale werd met een 15tal aangevat in het zog van een aantal coureurs die er op een lang asfaltstuk een zeer stevig tempo oplegden. De meest oplettenden hadden door dat je hierbij best zo snel mogelijk in de voorste rijen plaatsvat. Iedereen, behalve Don Cortisoni en Skwonvoader deed dit ook. Uw verslaggever moest er dan ook iets te vroeg af om de echte degenkruisigingen nog mee te maken. Naar ik hoor slaagde Snellen Eddy er op een stuk tegenwindgrint in zijn medevluchters af te schudden en mag hij Brekegem op zijn naam schrijven, terwijl Don Cortisoni Bekegem op zijn knie en elleboog mag schrijven.
Bijna jaarlijks kondigen we Bekegem aan als de laatste editie ooit, maar steeds keren ze terug op de kalender. Wegens de plezante omgeving een goede zaak dus en in het kader dit spookverschijnsel lijkt de Halloweendatum dan ook uitstekend gekozen. Negen afgetrainde trappers aan de aftrap, met een beetje vertraging wegens niet zonder misrijden door Zerkegem geraakt.
The Flying Duckman vierde zijn rentree (en debuut dit jaar) met een eerste stevig tempo opleggen. Don Cortisoni en Boeverke lieten zich niet verrassen en dit trio had dan ook al meteen een voorsprong. Don Cortisoni controleerde de voorsprong even deze opgebouwde voorsprong om te zien of hij een tempohandje kon toesteken. Achteruitkijken had hij zo niet de plotse rembeweging van the Flying Duckman gezien. Gevolg een salto mortale over het stuur, knie stukje afgevijld en bizar: een gabbe in de elleboog, maar geen scheur in de windtex vest. Straf materiaal, ze hadden mijn vel ook in zo'n materiaal mogen ontwerpen.
Meer schrik dan schade dus en de tocht weer hervat. Bustipmi en Boding zetten op eigen tempo de tocht verder, echter niet nadat Boding nog één keer een remonte had ingezet om te zeggen dat we niet moesten wachten, iets wat we eigenlijk ook al niet meer aan het doen waren. Naast fysiek leed, was er ook technisch leed: Ignacev zijn vitessebak rommelde en hij koos voor eigen tempo. Op die manier zie je dat gestaag eigen tempo kiezen eigenlijk niet zoveel verlies oplevert, want uiteindelijk was zijn achterstand nooit erg groot.
Bekegem werd een ritje op hartslag: Derny Snellen Eddy zette zich op kop en de rest vormde een mooie rij, heen en weer slingerend in functie van de windrichting. De rit verliep in de mooie bosrijke omgeving Bekegem/Sint-Andries-Brugge/Jabbeke/Varsenare en dit staat altijd garant voor mooie prentjes op het netvlies. Enkel meen ik mij te herinneren dat andere organisaties uit die streek toch wat meer technische zones weten in te bouwen en er nu een paar mogelijkheden werden overgeslaan. Daarnaast waren er een aantal langere asfaltverbindingsstukken, maar in principe ergert dit niet. Het zorgt enkel voor een slijtageslag.
Een rit van boven de 50 kilometers geeft meestal finales die niet liegen. Deze finale werd met een 15tal aangevat in het zog van een aantal coureurs die er op een lang asfaltstuk een zeer stevig tempo oplegden. De meest oplettenden hadden door dat je hierbij best zo snel mogelijk in de voorste rijen plaatsvat. Iedereen, behalve Don Cortisoni en Skwonvoader deed dit ook. Uw verslaggever moest er dan ook iets te vroeg af om de echte degenkruisigingen nog mee te maken. Naar ik hoor slaagde Snellen Eddy er op een stuk tegenwindgrint in zijn medevluchters af te schudden en mag hij Brekegem op zijn naam schrijven, terwijl Don Cortisoni Bekegem op zijn knie en elleboog mag schrijven.
