06/08/2017 saint sauveur
Re: 06/08/2017 saint sauveur
Top ritje gehad gisteren
Re: 06/08/2017 saint sauveur
idd toprit! eerste x, maar zeker niet de laatste
-
Motorbiker
- Mountainbiker
- Berichten: 3034
- Lid geworden op: wo 05 jan 2005 20:37
- Rijdt met: Niner Jet RDO
Re: 06/08/2017 saint sauveur
Toen ik vanmorgen Saint Sauveur binnen reed en Matthias zag, dacht ik twee dingen: Eén, hij is er weer bij. En twee, zo te zien is de winter weer begonnen. Ik overdrijf een beetje want als je goed keek, kon je nog zijn ogen, neus en mond zien.
Gestart met een man of tien en de eerste kilometers praatjesmakend samen gereden. Michel op een e-bike, die hij bergop wijselijk uitschakelde “om zijn lies te sparen”. Dimitri, Tino, Hans, Jurgen en de ex-Willierman wiens naam mij ontsnapt, in volledige opbouw. Martine en Lisa onze girlpower afdeling, Koen en Karl de vroege starters.
Henk, opnieuw zwaar getoucheerd aan meerdere lichaamsdelen , vond logischerwijze moeilijk aansluiting en besliste de dames gezelschap te houden op zijn typische Joey Tribbiani manier. Het is voor mij een geruststelling dat mijn vrouw niet met de bike rijdt.
De tocht zelf een parel aan ’t firmament. Op Tv zouden ze zeggen, vijf bedjes.
Fortissimo ging het van de ene klim naar de volgende afdaling. De meest diverse tracks - veelal stammend uit de oertijd – behoefden onze volle aandacht , adrenaline en kracht. 65km, 1.100 hoogtemeters en formidabel veel fun.
Logisch dat de groep opsplitste en ik lukte weer het groot lot, Hanzi. Volgens zijn vrouw - na consummatie van 5 witte wijntjes op haar lege maag - een droom van een vent. Volgens mij een kanon dat nooit stilvalt. We dalen af en hij duwt bij. We zijn net boven en hij gaat recht op de pedalen. Het wordt technisch en hij versnelt, we halen een knappe bikester in en hij doseert in’ t wiel. Na ongeveer 45km kreeg ik een eerste klop van de hamer en was het aanklampen. 5km verder kreeg Hans zijn eerste kramp, en werd het voor mij weer zomer. Eén ding is zeker, 65km pure fun.
Aan de tent stonden de mannen van de korte afstand reeds met het gerstenat in de hand. We kraakten nog een paar 75cl flessen en staken een frietje. Even later rolden Jurgen en Dimitri binnen. En veel later Lisa en Matthias. Allen met 65km onder de wielen. Chapeau.
Gestart met een man of tien en de eerste kilometers praatjesmakend samen gereden. Michel op een e-bike, die hij bergop wijselijk uitschakelde “om zijn lies te sparen”. Dimitri, Tino, Hans, Jurgen en de ex-Willierman wiens naam mij ontsnapt, in volledige opbouw. Martine en Lisa onze girlpower afdeling, Koen en Karl de vroege starters.
Henk, opnieuw zwaar getoucheerd aan meerdere lichaamsdelen , vond logischerwijze moeilijk aansluiting en besliste de dames gezelschap te houden op zijn typische Joey Tribbiani manier. Het is voor mij een geruststelling dat mijn vrouw niet met de bike rijdt.
De tocht zelf een parel aan ’t firmament. Op Tv zouden ze zeggen, vijf bedjes.
Fortissimo ging het van de ene klim naar de volgende afdaling. De meest diverse tracks - veelal stammend uit de oertijd – behoefden onze volle aandacht , adrenaline en kracht. 65km, 1.100 hoogtemeters en formidabel veel fun.
Logisch dat de groep opsplitste en ik lukte weer het groot lot, Hanzi. Volgens zijn vrouw - na consummatie van 5 witte wijntjes op haar lege maag - een droom van een vent. Volgens mij een kanon dat nooit stilvalt. We dalen af en hij duwt bij. We zijn net boven en hij gaat recht op de pedalen. Het wordt technisch en hij versnelt, we halen een knappe bikester in en hij doseert in’ t wiel. Na ongeveer 45km kreeg ik een eerste klop van de hamer en was het aanklampen. 5km verder kreeg Hans zijn eerste kramp, en werd het voor mij weer zomer. Eén ding is zeker, 65km pure fun.
Aan de tent stonden de mannen van de korte afstand reeds met het gerstenat in de hand. We kraakten nog een paar 75cl flessen en staken een frietje. Even later rolden Jurgen en Dimitri binnen. En veel later Lisa en Matthias. Allen met 65km onder de wielen. Chapeau.
