Zo 01/09/2013 Diest :: 11de Marathon Demervallei

[master j]

Aan alle deelnemers, bedankt voor het vertrouwen.

Er waren meer inschrijvingen dan verwacht.
We hebben gepoogd om jullie een aangename dag te bezorgen.
Aan de reacties te lezen is dit grotendeels gelukt, maar niet altijd:

Doordat er meer deelnemers waren dan voorzien, zullen er links en rechts ongemakken geweest zijn, excuses hiervoor.

Wandelaars, paarden en joggers op enkele gelijklopende stukken. Niet altijd gebriefd door de betrokken gemeenten, maar tegen volgende keer kunnen we er wel rekening mee houden.

De correctheid van hoogtemeters en afstanden. Er zijn in laatste instantie nog wijzigingen aan het parcours gebeurd, doch dit zou geen 200 hm mogen verschillen. We gaan het nakijken, alvast onze excuses hiervoor.

Het parcours was voor sommigen goed, voor sommigen niet. We waren al bezig met een ander parcours voor 2013, maar het is niet altijd gemakkelijk. Uiteindelijk besloten om het parcours van 2012 in omgekeerde richting te rijden, en raar maar waar, niet voor alles een toelating gekregen. Spijtig genoeg moeten overbruggen met niet-mtb stukken.
Hopelijk kunnen we in 2014 het begonnen werk met een beter parcours afmaken en “iedereen” tevreden stellen.

Voor de geïnteresseerden:
De sportdrank was van UP (Unlimited Power) Isomixx Lemon (vorig jaar Agrum, ook goed) Onder andere te verkrijgen bij Bikeshop Diest.
Foto’s gratis te downloaden op MTB you: http://www.mtb-you.be" onclick="window.open(this.href);return false;

Last but not least:
Bij deze wensen we ook de mensen die lichamelijke schade mochten ondervinden en zeker Gert een goed herstel toe. We zijn al blij te horen dat het al veel beter met hem gaat.

Sportieve groeten,
United Bikers,
Diest

[Rucher]

Gisteren rond 8.15 vertrokken met Bert en Stef voor de 100,Gerrit mee voor de 80 en jammer maar niet kunnen overhalen om het einde nog mee voor de 100 te gaan.
Zoals vele heel wat stof binnen,goeie organisatie,vriendelijk voldoende bv,bepijling maybe soms hier en daar 1tje meer maar niet onoverkomelijk, persoonlijk had ik ook minder asfalt en snelle stukken verwacht.
Het aantal bikers onderweg vond ik rustig en dan ook nergens echt moeten aanschuiven.
Inderdaad jammer van de wandelaars,lopers en ruiters maar dat was al eens goed om wat te recupereren en wederzijds respect en een goeiemorgend helpt iedereen..nu wel ni elke keer hopelijk
Tegen het einde de jus toch uit de benen en afgesloten met lekker stukje rijsttaart en nu weer hopen op geslaagde foto

[Negociator]

Negociator schreef:
Twee opmerkingen:
- wandelaars en paarden waren een beetje een domper.

Aan iedereen die hekelt dat er veel volk op het parcour rijd blijf dan thuis of doe het parcour via een gps route. Dit hoort er gewoon bij hé.


Spreek je jezelf niet tegen?
Veel volk op het parcours hoeven niet per sé MTB-ers te zijn; toevallig werd er in de buurt een wandeltocht georganiseerd. Deze personen doen net hetzelfde als wij, nl. hun hobby uitoefenen.

Nee, ik spreek mezelf niet tegen. Is een beetje mierenneuken wat je doet.
Tuurlijk mogen die mensen hun hobby beoefenen geen enkel probleem maar als het iets is wat in de toekomst vermeden kan worden door een beetje overleggen tussen de organisaties, graag.
Mtbkers die een probleem hebben met te veel mtbkers op het traject moeten mijn eerder advies maar volgen.

@Pascal: geruststellend om te horen dat het goed is afgelopen.

[Dickie]

Ook voor de 100km aangezet.
Was voor 8'en onderweg en het mooie weer had blijkbaar veel mensen gemotiveerd om eens met de bike, de koets, het paard, of gewoon te voet buiten te komen.
Met wat humor, een goeiedag of dankjewel nergens wrijvingen ondervonden...soms geduldig moeten wachten, tja, wat geven en nemen, hé .

Een leuk en snel parcours onder de wieltjes gehad, het laatste deel, vond ik wat saaier met de brede glooiende 'schotter'-wegen. De terugkeer met het singletrackje op de 'vest' in Diest zorgde voor nog wat vertier net voor de arrivée.
Bevoorradingen waren in orde want de benen bleven tot op de laatste km hun ding doen.

Nog een warm douchke op al het stof weg te spoelen, een rijstspie en een bruine Leffe waren de kers op de taart voor alweer een geslaagde zondagochtend.

[DudeWithBike]

We waren al bezig met een ander parcours voor 2013, maar het is niet altijd gemakkelijk. Uiteindelijk besloten om het parcours van 2012 in omgekeerde richting te rijden, en raar maar waar, niet voor alles een toelating gekregen. Spijtig genoeg moeten overbruggen met niet-mtb stukken.
Hopelijk kunnen we in 2014 het begonnen werk met een beter parcours afmaken en “iedereen” tevreden stellen.

Bedankt voor de eerlijke reactie, dat verklaart veel! Het was mij ook opgevallen dat er net wat te veel baan en wat minder ST/bos in zat dan verwacht. Vooral in Lummen had ik eigelijk wat meer technische klimmekes gehoopt te doen, bijv. op de Willekensberg. Zou dat er volgend jaar wel inzitten of behoort dat niet tot de planning?

In't eerste stuk hebben we ook een paar pijlen gemist, geen grote rampen maar een paar pijltjes extra zou dit wellicht oplossen.

Voor de rest mij best goed georganiseerd op de 80 km, goei training!

Ene keer een paar wandelende MTBers op een single track die wat bergop ging aangemoedigd om wat harder te lopen, met succes! De biker achter mij keurde het goed

[Drinoow]

In Averbode stond er nog een fotograaf volgens mij. Was deze ook van mtb-you of nog iemand anders?

[StrammerMax]

Ik ben ook 79 km komen Demervalleimarathonnen in Diest en dat kan je hier lezen en op m'n blog! Het staat ook meteen hieronder!

Ik heb ook een tweede fotograaf opgemorken. Maar net toen ik passeerde stond hij aan zijn apparaat te morrelen, dus geen foto. Ik zag hem daarna toekomen op de tweede bevoorrading toen ik daar stond. Nadien heeft hij toch nog verder op het parcours een foto van me gemaakt. Ik weet niet of hij iemand van mtb-you was! Vermits ik het aangezicht van de eerste fotograaf niet had kunnen spotten, weet ik niet of het om dezelfde persoon ging! De foto's van mtb-you lopen tot 11.00 u en ik ben pas om 11.45 u door de tweede fotograaf vastgelegd. Ik vermoed dus dat hij iemand van de United Bikers zelf was! Op de site van de United Bikers zijn foto's van de editie 2012 te vinden. Allicht komen deze van 2013 daar spoedig bij te staan.

Marathon van de Demervallei (25-40-61-79-100 km) van de United Bikers te Diest op zondag 01-09-2013.

’s Ochtends om 5.30 u het bed uit en over een nog rustige snelweg richting Diest gereden om er deel te nemen aan de Marathon van de Demervallei (25-40-61-79-100 km) van de United Bikers in Diest. Ik werd naar een parkeerplek op een braakliggend zanderig terrein over een bedrijf gestuurd op enkele honderden meters van het vertrek. De bewaakte bikeparking en de toegang tot de zaal voor de inschrijving lagen wat verdoken achter het gebouw. Deze locatie was beter dan die van vorig jaar ergens boven in een kleine bar met een lange wachtrij tot gevolg. Bij de inschrijving voor de marathonafstanden (79 en 100 km) kregen de bikers een geschenkje aangeboden, zijde een klein flesje waarvan ik me afvroeg of het een pepdrankje betrof dan wel één of andere olie ter bevordering van een goed lopende ketting! Ja, wat is het eigenlijk, want van het bijgevoegde papiertje werd ik niet wijzer! In ieder geval kon ik om 8.15 u vol verwachting vertrekken voor een tocht die de afsluiter zou worden van mijn jaarlijkse vakantie.

We werden via enkele straten weggeleid van de ietwat groezelige omgeving van het industrieterrein waarin het sportcentrum gelegen is. Reeds tijdens de eerste klim op het eerste bospad van deze rit in een holle weg werden we op 1,50 km door een fotograaf van mtb-you op de gevoelige plaat vastgelegd. Boven troffen we na 2 km reeds een eerste splitsing waar de route van 25 km zich losmaakte van de grotere ritten van 40-61-79-100 km. Voor deze laatsten ging het linksaf en lekker weer naar beneden over een mooi bospad en singletrack in een diepe holle weg waarover een boomstam ligt. Deze Hellestraat of Hellegat voerde de bikers naar beneden tot in een weinig gebruikte straat met door wortels opgestuwde asfalt en evenwijdig met de spoorlijn in Molenstede. Na een bruggetje over de spoorweg maakte de route van 40 km zich los van de 61-79-100 km op 3,50 km na het vertrek. Ik vermoedde dat we de hellingen van het Grasbos zouden worden opgestuurd, een villawijk waarin sommige paleizen tegen de schuine helling van een heuvel geplakt staan, maar dat was niet het geval. Het ging de assenweg op het jaagpad langs de Demer op hetgeen we tot 7,50 km bereden. Mede door het vertrek via Molenstede en het rijden langs de Demer werd het me meteen duidelijk dat we het parcours van de vorige editie in de andere richting voorgeschoteld kregen. De rit langsheen de Demer was goed om warm te lopen in deze frisse ochtend.

Ter hoogte van de nog steeds voor restauratie ingepakte plompe Maagdentoren (14 de eeuw) in Zichem staken we de Demer over. Via de achterzijde van huizen in lintbebouwing met de typische Vlaamse koterijen erachter bereikte ik een hobbelig lastig te rijden graspad van waaraf ik de koepel van de Basiliek van Scherpenheuvel boven de bomen uit kon zien steken. Van 10 tot 12,50 km volgde de doortocht van Zichem. Bij het kruisen van een drukkere baan zag ik ook de in roestbruine ijzerzandsteen opgetrokken kerk staan. Laatst vroeg ik me nog af tijdens welke tocht we deze plek passeerden. Een mix van diverse paden bracht mij in het gezelschap van de vele andere bikers tot in Testelt. Daar dienden we de spoorweg te kruisen ter hoogte van een bordje met vermelding van de plaatselijke vaste routes. Bij het zien daarvan wist ik al direct wat me te wachten stond! Een wandeling over een singletrack die steil naar boven klimt over een keiharde ondergrond en wortels. Een dikke wortel halverwege zorgde voor filevorming. Twee mannen die beneden hun beurt stonden af te wachten voorgegaan met de stelligste bedoeling mij in de kant te duwen wanneer ze hun kans waagden, wat ik dan ook gedaan heb. Ze deden hun best, maar de dikke wortel strooide roet in hun eten. Nog enkele anderen laten passeren. Sommigen haalden de wortel wel, anderen moesten de duimen leggen. Dan verder naar boven gelopen. Daar stonden een aantal wandelaars de inspanningen van de bikers gade te slaan! Of te wachten om naar beneden te geraken, dat kan ook! Naar beneden rijden vind ik hier ook maar niks. Ik zou niet de eerste zijn die men beneden kan bijeenvegen! Waaghalzerij is niet besteed aan deze Pinokkio! 13 km.

In de omgeving van Zichem troffen we ook redelijk wat wandelaars wiens tocht bij momenten dezelfde paden aandeed. Ik maak daar geen probleem van, maar ik vind het vervelend voor de wandelaars. Als ze dan al in het bos zijn, weg van het verkeer, moeten ze op fietsers letten! Die mensen doen ook graag een babbeltje in plaats van op een rijtje achter elkaar te lopen. Bij gebrek aan bel raakte ik met een “ring, ring, goedemorgen”, toch overal voorbij! Na de doortocht van Testelt troffen we vanaf 15 km tot 17 km een reeks amusante singletracks in de lokale bossen met daartussen ook enkele fikse kuitenbijters. Ook hier hadden we af te rekenen met de deelnemers aan de wandeltocht, soms zelfs dezelfden van daarnet! Een kort stukje asfalt leidde naar een volgende strook bos. Toen ik daar even halt hield werd ik in het voorbijrijden begroet door Joepie en Annemarie, mij bekend van een jaarlijks mountainbikeweekend. Als ik vroeg genoeg vertrek kom ik hen al wel eens tegen tijdens een tocht in deze regio, laatst nog in Bekkevoort. Van 20 km tot 22 km troffen we nogmaals ferm klimmende singletracks, afgewisseld met bredere bospaden. Op de meest steile stukken raakte ik niet tot boven en was het soms even te voet. Een mens kan niet beter doen dan zijn best! Na een leven zonder sport is het al een hele prestatie dat ik het biken al dik zeven jaar volhoud, wetende dat in den beginne mijn tong al na 5 km op mijn schoenen hing! Er liep daar ook een fotograaf rond, maar net op het ogenblik van mijn passage morrelde hij aan zijn apparaat, zijn fototoestel welteverstaan, en werden mijn grimassen niet vereeuwigd!

Op 22 km trof ik om 9.45 u de eerste bevoorrading op een grote asfaltvlakte nabij de abdij van Averbode. United Bikers en hun medewerkers zorgden er voor een keuze uit bananen, appelsienen, verschillende soorten wafels en koeken. Verder was er water en lekker fris smakende sportdrank. Heel wat deelnemers troepten er nog samen. Ik diende daarna de straat te kruisen waarlangs ik al wel eens met de wagen huiswaarts passeer na tochten in deze regio om dan in Geel-Oost op de snelweg E313 te komen. Daar is het altijd uitkijken voor overstekende mensen. Ik had er geen vermoeden van dat in de lange asfalt dreef dwars door het bos tegenover de abdij zoveel begankenis is! Er liggen daar buitenhuizen, een recreatieoord, een camping, domeinen en sportvelden verscholen tussen het groen en er liepen veel wandelaars rond. Die dreef is bijna 2 km lang en eens we ze achter de rug hadden ging het weer de bossen in. Knappe, plezante, vrij goed te berijden singletracks over bultjes en doorheen putten lagen er op ons te wachten! Echt leuk om er te rijden! Dit tot 26 km. Even snel uitgerekend hoe lang ik onderweg zou zijn. Ik had me ingeschreven voor het maximum van 100 km, maar om toch nog iets van après te kunnen genieten leek de 79 km dan toch beter. Ik ben uiteindelijk een kwartier later dan geschat gearriveerd. Waarom geen 80 km? Dat lijkt psychologisch verder en dus een betere prestatie! Zoals 9,99 euro minder lijkt dan 10! Nog tot 27 km genoten we van singletracks tot ik het Restaurant en Orangerie Katsenberg passeerde in de Stalstraat in Molenstede.

Asfalt en een aantal leuke snelle singletracks leidden me doorheen een dicht bos tot in de Asdonkstraat in het natuurgebied Dassenaarde. Daar was voor ons een singletrack uitgezocht die zich met enkele steile lussen op en af over de flank van een helling slingerde. Zoveel steile klimmetjes kort op elkaar was voor mij wat te veel van het goede en aanleiding tot een wandeling. Toen ik op één van de toppen stond uit te hijgen kreeg ik Koppigaard even te zien. Hij wist me te vertellen dat Peter uit Bertem ook onderweg was op de route van 61 km. Voor mij een reden te meer om mij te beperken tot 79 km, dan kreeg ik misschien nog bekenden te zien na afloop. Omstreeks 31 km reed ik het Bolhuiskapelletje langs een zandweg aan de rand van de bossen voorbij. We doken rechts van het kapelletje het bos weer in om er te genieten van voor mij plezante, gemakkelijk te berijden bospaden. We kwamen weer uit het bos tevoorschijn op de grens tussen Schaffen (Diest) en Engsbergen (Tessenderlo), wat meteen de provinciegrens is tussen Vlaams-Brabant en Limburg..

Daar ging het even kort langsheen de grote baan om zo de stoffige zand- en assenwegen in de grote boomkwekerij van Schaffen te bereiken. Daar deden we ook de mooie semi holle weg aan die daar ergens ligt. Op 38,50 km trof ik een splitsing tussen de route van 25 km en de rest. Om 11.10 u was ik zo goed als halfweg en mijn geschatte uur van aankomst klopte nog steeds, zodat ik een vrij regelmatige (trage) koers gereden had. In de Kelbergenstraat werd mijn aandacht getrokken door een veld dat vol zonnepanelen stond. Als dat overeenkomt met wat ik daar op het web over gevonden heb zou die firma die deze panelen daar opgetrokken heeft de lijst van de provincie Vlaams-Brabant met grootverdieners aan groene stroomcertificaten aanvoeren met 841.500 euro per jaar! Na de oversteek van de straat volgden er nog leuke wegeltjes. Omstreeks 40 km kregen we de knappe bospaden over bulten op en af in het zogenaamde Steenkot, de door de natuur opnieuw ingenomen restanten van een oude ijzerzandsteengroeve. Omdat we er langs de andere kant in kwamen had ik de plek eerst niet herkend. Ook hier moest ik bijwijlen wel eens passen! Vanaf de straat aan de voet van het Steenkot doken we een volgend bos in met even knappe tracks op en af en met het nodige draai- en keerwerk. Dit plezier duurde tot zo’n 42,50 km.

Een kilometer verder bereikten we de grens met Meldert (Lummen) waar het de velden in ging over een deel van het Kelbergenwandelpad. Smalle sporen leidden me er doorheen de velden en daar werd ik dan toch nog eens door een fotograaf vereeuwigd omstreeks 11.45 u met 44 km Demervalleimarathon in de benen! We reden er dwars over het erf van een net boerenhof tussen het woonhuis en het hondenhok. De hond was niet in zijn hok aanwezig. De vorige keren dat hij er wel was stond hij zich schor te blaffen naar elke passerende biker! Toen ik er even halt hield kreeg ik in de mot dat ik werd gadegeslagen door een oude man die daar woont. Dat huis ligt daar wel afgelegen. Voor het eerst viel het mij op dat zich links van mij een domein bevond dat door een oude metalen en deels overwoekerde afsluiting omzoomd is. Ik reed toen in de Rauwbergstraat, een veredelde assenweg aan allicht de Rauwberg en dat zou in Schaffen zijn. Een in het bos verstopt kasteel misschien? In een weide was daar onder een tent de tweede bevoorrading opgesteld. Er stonden daar toch ook nog redelijk wat bikers waaronder een duo dat mij opviel omdat die kerels knappe blauwe fietspakken aan hadden. Met publiciteit van Bikepoint met een B als van een opgestoken middelvinger! Een Ninerdealer uit Schepdaal. Ik was er direct verliefd op! Op die pakken welteverstaan! De inwendige mens versterkt met wat fruit en cake, doorgespoeld met de lekkere sportdrank.

Na de stop was het zacht klimmen om na de oversteek van een baantje de Kromme Elleboog, waar halen ze die straatnaam toch vandaan, in Schaffen in te rijden en een splitsing te treffen tussen de route van 25 km en de rest. 12.00 u. Veldwegen, bospaden en stukken asfalt wisselden elkaar af op de grens tussen Meldert en Schaffen. Achter een strook bos lag daar een rustpost voor de paardentochten verborgen. Ik had hier namelijk ook al andere pijlen opgemerkt en die waren bedoeld voor mensen die hier een rit konden maken met paard en koets. Zulke koetsen ben ik dan ook een paar keren tegengekomen. Een daarvan voerde een koddige hond mee die aan een soort kynologische vorm van ADHD scheen te lijden! Die stopplaats was in de Galgenbergstraat op 50 km van de start en waar we opnieuw het bos in doken. Plezante tracks langsheen velden en door stukken bos passeerden de revue tot 52,50 km in de Vallei van de Zwarte Beek. De paardenliefhebbers waagden zich zelfs op vrij smalle paadjes. Ternauwernood ontsnapten de noppen mijner fietsbanden aan een verse paardenvijg! Een spatbord kan zelfs bij droog weer voor zekerheid zorgen! Na 53 km arriveerde ik in Zelem (Halen) aan de splitsing van de routes van 40-61 km en 79-100 km waar ik een trage biker in wiens buurt ik sinds de stop had gereden uit het oog verloor. Ja, af en toe kom ik toch eens iemand tegen die nog trager rijd dan ik! Ik was benieuwd hoeveel deelnemers ik vanaf hier nog te zien zou krijgen.

Asfaltbaantjes en assenwegen voerden me door Lummen tot in de Streukensstraat op 55,75 km. Vanaf een paardengedoe kregen we zeer leuke singletracks doorheen het bos die deel uitmaakten van een recent uitgezette blauwe vaste route, te zien aan de nog behoorlijke conditie van de pijlen. Op 57,50 km bereikte ik een paadje op een talud hoog boven de snelweg die achter bomen en struiken verstopt lag. Een biker met “Secret Trails” op z’n kont stak me voorbij. De gele pijlen die ik diende te volgen bleken hier ook vergezeld van een ander soort pijlen. Nog een toertocht? Bij navraag aan de derde stop wisten de mensen me daar te vertellen dat dit pijlen waren van een loopwedstrijd. Het was druk geweest in de bossen van de Demervallei! Na de oversteek van een straat doken we weer in een singletrack evenwijdig met de snelweg die we een hele tijd dienden te volgen tot ruim 60 km. Recht op recht, maar toch plezant en lekker naar beneden! Het geluid van de snelweg diende je er wel bij te nemen.

Het parcours week van de snelweg af ter hoogte van de Sint-Ferdinandschool die, te zien aan de koeien en de tractor die op het schooldomein staan, een landbouwafdeling huisvest. Ze valt op door de ranke watertoren op het domein. Allicht de laatste dag dat het er rustig was. De volgende ochtend begon weer de jaarlijkse kermis! Tijdens de toertocht van MTB Palmzondag vanuit Herk-De-Stad op 15 augustus reden we zelfs over het terrein van de school! De Broeders van Liefde zijn blijkbaar bikeminnend, want ook in Sint-Job-in-‘t-Goor rijden veel tochten over het private schooldomein van Kristus Koning. Het ging het paadje achter de schoolgebouwen en tussen de groentetuinen in. Dat staat garant voor een lange klim, net zoals op 15 augustus. Toen raakte ik er met moeite boven. Blijkbaar was ik toen al afgepeigerd. Deze keer ging het vlotter. Ik arriveerde weer op de singletrack op het talud naast de snelweg en reed voorbij het kleine kerkhof van de broeders. Dat had ik hier vorig jaar al bij toeval ontdekt, maar toen wist ik nog niks af van het bestaan van die school! In Sint-Job liggen er ook broeders begraven op het terrein van de school waar ze hun leven hebben gesleten ten dienste van de opvoeding van de jeugd!

We kruisten de E314 via een brug in de Vandermarckestraat in Lummen om er na 61,50 km de derde bevoorrading te treffen in de omgeving van het Sportcentrum De Vijfsprong. Blijkbaar waren er toch ook nog anderen onderweg, want er kwamen nog twee bikers toe. Even kort staan praten met de man en de vrouw die er voor alles zorgden. Ze waren goed uitgerust met een zwerfwagen waarvoor een tent was opgesteld. Het drinken en fruit waren dus lekker fris! Plezante singletracks, bospaden en een door boswerken gehavende track voerden me tot aan de Windmolenstraat en de Fonteinstraat waar een kolossale villa aan de bosrand werd gebouwd. Echt een knap huis, maar iets te duur voor mijn portemonnee! Ik moet het met minder stellen! Direct weer de bossen in voor een leuke singletrack op en af en nogmaals de doortocht van een stuk gehavend bos. Daarna ging het weer een hele tijd recht op recht evenwijdig met de E314 tot bijna 67 km. Ik kreeg er nog drie bikers te zien. Dit stuk eindigde met een korte klim en een zeer plezante afdaling. De snelweg onderdoor en de Mierenbergstraat te Lummen in. Allemaal plekken die ik ook op 15 augustus te zien had gekregen. 68 km. Toegekomen op de grens tussen Lummen en Zelem ging het de velden in tot aan een volgend bos met nogmaals een portie plezante tracks waarvan we tot 70 km konden genieten. 13.50 u.

Er volgde de doortocht van een villawijk in Zelem om na 72 km de open velden te bereiken. De omgeving herkende ik nog van tijdens de tocht vanuit Herk. Het bos in aan een enorm grote witte hoeve en een bruggetje over met als gezelschap een wandelend koppel met hond. Via zandpaden reed ik in het gezelschap van nog een late biker door de Vallei van de Zwarte Beek. Plezante en behoorlijk te berijden en genietbare bospaden voerden me tot de laatste splitsing tussen de routes van 79 km en van 100 km op omzeggens 75 km van het vertrek ter hoogte van een houten barak naast een woning. Heel even getwijfeld maar toch maar bij m’n beslissing gebleven om niet het onderste uit de kan te willen. De fut was er zeker nog, maar ik rekende dan op anderhalf uur extra tijd. Omdat het intussen 14.00 u was leek het me beter van er zo stilaan een punt achter te zetten. Achteraf gezien was dat geen slechte beslissing.

Twee keren kort na elkaar de spoorweg over ter hoogte van de grens tussen Zelem en Schaffen om de drukkere Zelemseweg in Schaffen en zo de meer bewoonde wereld te bereiken. Linksaf een straatje in op een plek met eerder sjofele huizen met de bijhorende Vlaamse koterijen en rommel. Er kwamen daar twee meisjes buiten waarvan er eentje goed op de dochter van m’n zus leek. Ietwat verlegen, maar er kon toch een goedendag af! Een weinig verder ging het de Teerlingsbrug over het spoor over op 77,50 km. Het parcours pikte nog enkele paadjes mee van de vaste route over en achter de oude stadsomwalling met een brug over de Demer. In het stadscentrum ging het dan naast het park en nog een paar keren de Demer over en via enkele drukke straten en kruispunten reed ik voorbij m’n eigen auto en bereikte ik na 81 km omstreeks 14.30 u weer het sportcentrum. Tijdens de laatste honderd meter werd ik nog ingehaald door een rijder met een rood polsbandje, dus deelnemer aan de marathon.

Er zaten nog enkele deelnemers aan de tafeltjes te genieten van een laatste kuipje gerstenat. Toen ik me zelf aan een icetea gewaagd had kwam Peter netjes gewassen naar buiten. Ik zag dat hij al zijn charmes probeerde aan te wenden om toch maar een spie rijsttaart (enkel voor de marathonrijders bedoeld) af te snoepen van de twee oudere dames, maar “zij zaten als een kloek op hun taart”, wist hij te zeggen! Goed van de tongriem gesneden en met de hulp van één van de organiserende United Bikers die bij ons was komen zitten, is het hem uiteindelijk gelukt! Na mijn komst was de kans immers groot dat iedereen weer was binnengelopen! Toch kwam er even later nog een jongedame toe om het hek figuurlijk te sluiten. Peter heeft altijd wel wat te vertellen en zijn verhaal werd beklonken met nog een laatste biertje van het vat. Uit benieuwdheid eens aan de United Biker gevraagd op hoeveel mensen de club kan rekenen om te komen helpen. Wel, zij hebben een twintigtal leden waarvan er een 16 komen helpen, allicht samen met vrouw, zonen en dochters. Eigenlijk ferm dat zo’n beperkte groep er in kan slagen van zo’n marathon te organiseren en vele mensen een aangename sportieve zondag te bezorgen. Waarvoor dank! Ze mogen er gerust een centje aan over houden. Uiteindelijk had het net zo goed slecht weer kunnen zijn, komen er minder bikers en blijven ze met een hoop overschot en kosten zitten. Iedereen wil graag rijden, maar mee helpen organiseren is een ander paar mouwen! Je kan in deze tijden uiteraard op GPS rijden, maar dan mis je toch de sfeer van zo’n toertocht. Ik heb me meer dan goed geamuseerd, zodanig dat ik er niet meer aan gedacht had dat dit mijn galgenrit was, de afsluiter van mijn vakantieperiode. De raad van Peter opgevolgd en toch maar ter plekke de douches opgezocht waarvan de tegels volgens hem deden denken aan een Turks badhuis met een plafond van Vlaamse eenvoud! Want thuis moet ik de douche na gebruik proper maken! Nog een hapje gegeten aan het station van Diest en de rit huiswaarts zette een punt achter deze mooie zondag!



De Maagdentoren in Zichem


Smoelenboek van De Papegaai Bike Team Stabroek * Bezoek ook eens StrammerMax’s Papegaaienblog * ???

[skin]

Ik ben ook 79 km komen Demervalleimarathonnen in Diest en dat kan je hier lezen en op m'n blog!

Ik heb ook een tweede fotograaf opgemorken. Maar net toen ik passeerde stond hij aan zijn apparaat te morrelen, dus geen foto. Ik zag hem daarna toekomen op de tweede bevoorrading toen ik daar stond. Nadien heeft hij toch nog verder op het parcours een foto van me gemaakt. Ik weet niet of hij iemand van mtb-you was! Vermits ik het aangezicht van de eerste fotograaf niet had kunnen spotten, weet ik niet of het om dezelfde persoon ging! De foto's van mtb-you lopen tot 11.00 u en ik ben pas om 11.45 u door de tweede fotograaf vastgelegd. Ik vermoed dus dat hij iemand van de United Bikers zelf was! Op de site van de United Bikers zijn foto's van de editie 2012 te vinden. Allicht komen deze van 2013 daar spoedig bij te staan.



De Maagdentoren in Diestsorry maar dat is in zichem


Smoelenboek van De Papegaai Bike Team Stabroek * Bezoek ook eens StrammerMax’s Papegaaienblog * ???

[frits motaar]

Ik ben ook 79 km komen Demervalleimarathonnen in Diest en dat kan je hier lezen en op m'n blog!

Ik heb ook een tweede fotograaf opgemorken. Maar net toen ik passeerde stond hij aan zijn apparaat te morrelen, dus geen foto. Ik zag hem daarna toekomen op de tweede bevoorrading toen ik daar stond. Nadien heeft hij toch nog verder op het parcours een foto van me gemaakt. Ik weet niet of hij iemand van mtb-you was! Vermits ik het aangezicht van de eerste fotograaf niet had kunnen spotten, weet ik niet of het om dezelfde persoon ging! De foto's van mtb-you lopen tot 11.00 u en ik ben pas om 11.45 u door de tweede fotograaf vastgelegd. Ik vermoed dus dat hij iemand van de United Bikers zelf was! Op de site van de United Bikers zijn foto's van de editie 2012 te vinden. Allicht komen deze van 2013 daar spoedig bij te staan.



De Maagdentoren in Diestsorry maar dat is in zichem


Smoelenboek van De Papegaai Bike Team Stabroek * Bezoek ook eens StrammerMax’s Papegaaienblog * ???

maar,stond die niet nog steeds is de steigers?

[femme]

Ik heb de 23 km gereden. Goed begin, bergop dat beloofde. Mooie weggetjes in de bossen, goede bevoorrading en vriendelijke MTB'er die sneller waren dan ik. De toer was zeker niet te zwaar (een vijf-tal hellingen waarvan ik er nog één gemist heb omdat ik de pijl te laat gezien had). Spijtig dat ik zoveel asfalt heb moeten rijden. Maar ik las dat ze het tegen volgend jaar wel zullen verbeteren. Dus kom ik volgend jaar nog eens kijken.