Dat bewuste stukje in "Fiets" heeft mij in eerste instantie toen ik het las ook verbaasd, maar volgens mij vertellen ze gewoon niet the whole story. Heb 'ns wat gezond verstand gebruikt, een dik boek over training gelezen, en ben tot de volgende theorieën gekomen:polarbear schreef:"Fiets" verkondigt dit, viper. Door dagelijks hetzelfde traject aan de zelfde intensiteit te fietsen bouw je meer vermoeidheid op dan je fitheid bijkweekt: geen optimaal herstel/supercompensatie. Variatie kan hier de oplossing zijn.
- Voor beginners zijn woon-werkritten zeker en vast nuttig. Daar is het vaak hoe meer kilometers, hoe beter. Woon-werkverkeer wordt pas gevaarlijk als je daardoor niet optimaal uitgerust aan je volgende zware training kan beginnen. Hoe beter uitgerust, hoe effectiever de trainingsprikkel zal zijn, zeker als het gaat om zware trainingen (interval etc). Mensen die dus veel trainen en dan nog 'ns naar het werk fietsen op rustdagen en zware trainingsdagen, zijn volgens mij de gevarengroep.
- Ik heb nog nooit een publicatie gelezen die het nut van actieve recuperatie in twijfel trekt. Waarom zou woon-werkverkeer niet in die zone kunnen gebeuren? (Bijna) Geen opbouw van vermoeidheid, maar wel een positieve invloed op het spierstelsel. Bijkomend voordeel (voor mij ook van toepassing) is dat je niet bezweet bent als je aankomt .
Ten slotte nog wat voorbeelden uit de realiteit, die in het voordeel van woon-werkverkeer toch wel bewijzen:
- Toen ik vroeger als (nog) jonge(re) snaak alle maar dan ook alle verplaatsingen met het fietske deed, had ik op TT's nooit moeite om met de "grootste hoop mee te komen". En dat was dan zonder verdere training.
- In een of ander topic over training wist Vaast, een niet onverdienstelijke chronorijder (kijk maar 'ns naar de uitslag van de laatste Hagelandse Chrono) te vertellen dat hij qua training ALLEEN maar heen en terug naar z'n werk reed.
Er moet dus toch iets zijn dat...