schouderoperatie
Geplaatst: ma 28 okt 2013 17:52
Ik heb vorige week helaas de mededeling gekregen dat ik aan mijn linkerschouder geopereerd moet worden
En dan te weten dat ik de blessure opgelopen heb op vakantie
Toen onze vakantie erop zat, moesten we met zo'n shuttle-bus naar de luchthaven en bij het uitladen van onze 2 valiezen uit de laadruimte van de bus "voelde" ik iets in mijn schouder... Onze valiezen wogen ongeveer 20 kg elk en normaal gezien absoluut geen probleem om deze tegelijk op te tillen. Probleem nu was dat de valiezen ongeveer ne meter vóór mij stonden en ik dus iets teveel omhoog heb gehoffen vóór mij...
Ik voelde er iets inschieten maar had niet echt pijn... het voelde eerder aan als een kleine verrekking.
Ik dacht bij mezelf : een weekje kalm aan, voltaren ofzo smeren en dat geneest vanzelf... Ik ben niet iemand die voor de minste prul bij de dokter sta.
Na een 2-tal weken was het nog niet genezen en ging ik toch maar eens naar de dokter : eerst ontstekingsremmers nemen.
Nog eens 3 weken verder : geen resultaat : straffere ontstekingsremmers gekregen : ook zonder resultaat.
Op zich heb ik in het dagdagelijkse leven eigenlijk weinig last van de blessure, enkel als ik iets boven mijn hoofd moet tillen of met mijn arm achter mijn rug moet bewegen, voel ik dat het niet aanvoelt zoals gewoonlijk.
Schokken en plotse bewegingen doen echter wel pijn. Ik ben eind augustus 1 keer gaan meetrainen met mijn volleybalploeg, maar ik heb daar al snel de handdoek in de ring geworpen want de typische volleybal-bewegingen (blokken, toetsen, ...) deden veel te veel pijn.
Dan moest ik half september ergens voor RX en echo gaan : resultaat daarvan was dat ze konden zien dat er vocht in de slijmbeurzen zat (aan voorzijde en bovenzijde van schouder) maar ze konden niet zien of achterhalen wat de oorzaak hiervan was. Dus afspraak gemaakt voor NMR-scan.
Dit kon pas gebeuren op 16 oktober : resultaat hiervan vorige week te horen gekregen :
afrukking van het kraakbeen van het schoudergewricht ter hoogte van de bicepspees.
Concreet wil dit zeggen dat een stukje van mijn "schouderkom" afgebroken is... dit kan enkel operatief terug in orde gebracht worden.
Afspraak met orthopedisch chirurg : "je hoeft dit niet te laten opereren, je kan daar gerust mee verder leven" zegt die man...
Ik antwoordde : "ik speel volleybal en ik rij veel met de fiets, voornamelijk mountainbike. En het is wel de bedoeling dat ik dit terug zal kunnen doen."
"tja, dan zit er niets anders op dan opereren"
Voor de kenners : het "probleem" waar ik mee zit is SLAP laesie type 2
http://www.learningsupport.nl/operatie- ... aesie.html
Datum geprikt voor operatie : 22 november onder het mes.
Op zich is dit geen extreem zware blessure, maar ondertussen zit ik al wel van eind juli stil (ik heb in augustus nog wel op 't gemakske met de mountainbike gereden, maar dit moest ik toch wel vermijden).
3 of 4 weken na operatie kan ik al met kine starten en heel stillekes beginnen op te bouwen terug. In totaal is het 3 tot 6 maanden revalideren.
Concreet zetten ze het losgekomen stuk terug vast met een soort boutje met haakjes. Dit vergroeit dan terug aan het bot en zou dan terug even sterk dan voorheen moeten worden.
Dus ja... ik hoop dat ik terug ietwat kan fietsen vanaf februari / maart ?! Op die manier is er misschien nog een beetje hoop dat ik de leuke Ardennenmarathons kan rijden. Maar eerlijk gezegd kan ik er maar beter vanuit gaan dat ik niet zal kunnen deelnemen. Is het dan toch zo dat ik kan meedoen, des te beter...
Zijn er mensen die ervaring hebben met dit letsel ?
Hoe verliep de revalidatie ?
En dan te weten dat ik de blessure opgelopen heb op vakantie
Toen onze vakantie erop zat, moesten we met zo'n shuttle-bus naar de luchthaven en bij het uitladen van onze 2 valiezen uit de laadruimte van de bus "voelde" ik iets in mijn schouder... Onze valiezen wogen ongeveer 20 kg elk en normaal gezien absoluut geen probleem om deze tegelijk op te tillen. Probleem nu was dat de valiezen ongeveer ne meter vóór mij stonden en ik dus iets teveel omhoog heb gehoffen vóór mij...
Ik voelde er iets inschieten maar had niet echt pijn... het voelde eerder aan als een kleine verrekking.
Ik dacht bij mezelf : een weekje kalm aan, voltaren ofzo smeren en dat geneest vanzelf... Ik ben niet iemand die voor de minste prul bij de dokter sta.
Na een 2-tal weken was het nog niet genezen en ging ik toch maar eens naar de dokter : eerst ontstekingsremmers nemen.
Nog eens 3 weken verder : geen resultaat : straffere ontstekingsremmers gekregen : ook zonder resultaat.
Op zich heb ik in het dagdagelijkse leven eigenlijk weinig last van de blessure, enkel als ik iets boven mijn hoofd moet tillen of met mijn arm achter mijn rug moet bewegen, voel ik dat het niet aanvoelt zoals gewoonlijk.
Schokken en plotse bewegingen doen echter wel pijn. Ik ben eind augustus 1 keer gaan meetrainen met mijn volleybalploeg, maar ik heb daar al snel de handdoek in de ring geworpen want de typische volleybal-bewegingen (blokken, toetsen, ...) deden veel te veel pijn.
Dan moest ik half september ergens voor RX en echo gaan : resultaat daarvan was dat ze konden zien dat er vocht in de slijmbeurzen zat (aan voorzijde en bovenzijde van schouder) maar ze konden niet zien of achterhalen wat de oorzaak hiervan was. Dus afspraak gemaakt voor NMR-scan.
Dit kon pas gebeuren op 16 oktober : resultaat hiervan vorige week te horen gekregen :
afrukking van het kraakbeen van het schoudergewricht ter hoogte van de bicepspees.
Concreet wil dit zeggen dat een stukje van mijn "schouderkom" afgebroken is... dit kan enkel operatief terug in orde gebracht worden.
Afspraak met orthopedisch chirurg : "je hoeft dit niet te laten opereren, je kan daar gerust mee verder leven" zegt die man...
Ik antwoordde : "ik speel volleybal en ik rij veel met de fiets, voornamelijk mountainbike. En het is wel de bedoeling dat ik dit terug zal kunnen doen."
"tja, dan zit er niets anders op dan opereren"
Voor de kenners : het "probleem" waar ik mee zit is SLAP laesie type 2
http://www.learningsupport.nl/operatie- ... aesie.html
Datum geprikt voor operatie : 22 november onder het mes.
Op zich is dit geen extreem zware blessure, maar ondertussen zit ik al wel van eind juli stil (ik heb in augustus nog wel op 't gemakske met de mountainbike gereden, maar dit moest ik toch wel vermijden).
3 of 4 weken na operatie kan ik al met kine starten en heel stillekes beginnen op te bouwen terug. In totaal is het 3 tot 6 maanden revalideren.
Concreet zetten ze het losgekomen stuk terug vast met een soort boutje met haakjes. Dit vergroeit dan terug aan het bot en zou dan terug even sterk dan voorheen moeten worden.
Dus ja... ik hoop dat ik terug ietwat kan fietsen vanaf februari / maart ?! Op die manier is er misschien nog een beetje hoop dat ik de leuke Ardennenmarathons kan rijden. Maar eerlijk gezegd kan ik er maar beter vanuit gaan dat ik niet zal kunnen deelnemen. Is het dan toch zo dat ik kan meedoen, des te beter...
Zijn er mensen die ervaring hebben met dit letsel ?
Hoe verliep de revalidatie ?