Toch wel als je wat geduld hebt!xtremebiker schreef:men vindt inderdaad erg weinig terug over Limburgse toertochten
Een verslag van deze toertocht kan je hier lezen. Ook op m'n blog, m'n site en meteen hieronder!
Toertocht (25-45 km) van WTC ’t Parck te Houthalen-Helchteren op zaterdag 06-12-2014.
Mijn maat Jari was onvoorzien te laat op de afspraak aan de carpool aan het rondpunt in Wommelgem. Ter hoogte van Ranst kwamen wij op de E313 dan nog eens in een file vast te zitten omwille van een afgesloten rechterrijstrook tengevolge van het vellen van bomen langs de snelweg! Zo waren wij pas zeer laat aan de start van de toertocht van WTC ’t Parck in Houthalen-Helchteren op zaterdag 6 december 2014. Er was een immens grote parking ter beschikking voor de Zaal Bennewed waar de inschrijving was. Om 14.15 u waren we op weg voor de tocht met een keuze tussen 25 km en 45 km. Jari had deze tocht al eerder gereden, ik niet.
Het ging schier onmiddellijk de bossen in waarna singletracks ons tot aan een grote baan leidden waar we het domein De Teut – Ten Haagdoorn in reden. Ik herkende de omgeving omdat ik een aantal keren de Ter Dolen Fietshappening gereden heb toen die nog vanuit Houthalen-Helchteren vertrok! Een vrij lang bospad leidde ons langsheen een uitgestrekt golfterrein (aan het hoofdgebouw ervan stond de bevoorrading van Ter Dolen) tot aan de eerste splitsing tussen de 25 km en de 45 km op 5,50 km van het vertrek aan de rand van de heide. Gekozen voor de langste route. Het parcours leidde ons over de uitgestrekte kale heide die door bomen omzoomd wordt en met als enige gezelschap enkele groepjes wandelaars en sporadische bikers die ons inhaalden. Eigenlijk nog redelijk wat, rekening gehouden met onze late start. Op 12 km reden we over de zeer lange assenweg over De Teut op de grens tussen de open vlakte en een bos en voorzien van veeroosters. Het laatste stukje over De Teut ging over een asfaltbaantje.
We bereikten een grote baan en reden één van de toegangen tot het domein Hengelhoef voorbij en zo ook de oprit van de snelweg. Eens daar voorbij doken we rechtsaf een bos in. Daar kwam op 13 km een vrij lastige singletrack in een strook donker bos met droge losse ondergrond, vlak naast de snelweg, met enkele bochtjes, korte hellingen en wortels. Een halve kilometer verder reden we in de hoogte mee onder een brug over de snelweg om er op 13,50 km een tweede splitsing te treffen tussen de 25 km en de 45 km. Dan volgde de overtocht van een open strook waar enkele jaren geleden de bomen gerooid werden ten behoeve van de er boven lopende hoogspanningslijn. We reden over de gehavende paden en doken af en toe de nog resterende stukken bos in waarbij het parcours zich omstreeks 15,50 km van de snelweg verwijderde.
We bereden de singletracks en bospaden in de bossen van Hengelhoef en reden op een bepaald ogenblik rakelings voorbij de achterzijde van het bedrijventerrein Genk-Noord. Op 17 km bereikten we de lange singletrack die loopt tussen een grote vijver en een beek en evenwijdig met een achter de bomen verscholen drukkere baan (Essenlaan en Weg naar Zwartberg). Knappe natte woeste bospaden voerden ons doorheen de bossen van Hengelhoef en in de buurt van de recreatievijver tot aan de resten van een in onbruik geraakt overwoekerd spoorwegbruggetje. 20 km om 15.40 u. We vervolgden onze tocht doorheen de bossen en passeerden op 21,50 km de vakantiehuisjes die daar tot tegen de bosrand gebouwd zijn. We reden dan voorbij het Kasteel Engelhof (anno 1903), wat deel uitmaakt van het domein Hengelhoef. Er volgde nog bos tot aan de oversteek van een straat.
Toen we via een assenweg het domein verlieten en toekwamen op een pleintje ter hoogte van de Hengelhoefdreef zagen we het bestelwagentje met de opgeruimde bevoorrading nog net wegrijden. Wij waren nochtans niet de enige bikers die nog onderweg waren, want na ons kwamen er nog enkelingen en groepjes toe! De stop had op 24 km van het vertrek gestaan en wij waren daar omstreeks 15.55 u. We dienden de straat te kruisen en aan de overkant ging het een zandpad in op de rand van De Teut en Ten Haagdoorn. Dan volgden paden in de bossen van het domein Hengelhoef. We reden voorbij de oude witte hut met groene ramen aan de rand van een thans zo goed als uitgedroogde vijver waarover een houten pad aangelegd is wat ik bij een eerdere passage ooit eens met de bike bereden heb. De hut zelf raakt meer en meer in verval en is afgesloten door nadarhekkens. Ik vermoed dat dit een in onbruik geraakt lokaal is van een ter ziele gegane club. Vroeg of laat stort de boel hier wel eens in. Dat zou jammer zijn, want vanuit de verte ziet de plek met die hut er zeer schilderachtig uit! Na een rondje in de lokale bossen kwamen we op 29,50 km om 16.20 u opnieuw voorbij deze hut gereden.
We reden op een bepaald ogenblik voorbij een afgesloten terrein waar allerlei houten muurtjes opgezet waren. Misschien een militair oefenterrein? Zo reden we in de richting van Kelchterhoef. Links van ons zagen we in de verte de grote vijver liggen. We troffen er een splitsing tussen de 25 km en de 45 km op bijna 33 km van het vertrek. Voor ons ging het rechtsaf en volgde de doortocht van een bizarre diepe put waardoor een singletrack kronkelt. We keerden als het ware op onze stappen terug en bereikten de uitlopers van een militair domein. Daar konden we door de bossen rijden. Zo kregen we op een bepaald ogenblik een vrij brede zandweg vol diepe plassen die met enkele grote bochten doorheen een bos kronkelt. Het was niet de eerste maal dat ik er reed. De ondergrond is er lichtbruin van kleur, als zavel.
In de volgende strook bos gebeurde dan waar ik voor bevreesd was geworden omwille van onze late start! Het begon donker te worden! Er volgde nog een zeer knappe lus doorheen de bossen van de Begijnenheide over diverse singletracks. Maar het werd hoe langer hoe meer donker toen we het bord passeerden dat de laatste vijf kilometers aankondigde. Nadat we nog zo een kilometer of twee hadden gereden, was het niet meer verantwoord om nog verder zonder licht door het bos te rijden. We zagen niks meer van de ondergrond. Op een plek waar we tussen de bomen door straatlantaarns zagen staan, zijn we dan naar een door de bossen lopende straat gereden. We hadden er toen 41 km op zitten. Op basis van de aanwijzingen van de gps zijn we dan teruggekeerd naar de start. Het baantje, met vrij nieuwe straatverlichting, waar we over reden bleek dat te zijn dat de vijver van Kelchterhoef en de bewuste “put” passeerde. Aldus kwamen we opnieuw voorbij het splitsingsbord, maar nu komende uit de andere richting. Jari vermoedde dat de rit via de andere kant van de vijver weer naar af keerde en dat zal wel zo zijn als we nadien het kaartje met de rit bekijken. In ieder geval waren we om 17.30 u na 43 km weer op de inmiddels lege en donkere parking.
Op de terugweg zijn we nog een hap gaan eten in Boem Patat in Houthalen. Voor de taverne aan de overkant zagen we er te sjofel uit in onze inderhaast aangetrokken trainingspakken. Na de lange terugrit richting Antwerpen kwam er een einde aan deze sinterklaasdag. We hadden ons goed weten te amuseren tijdens onze tocht in Houthalen-Helchteren, ondanks onze late start en de vroegtijdig invallende duisternis.
Jari zorgde voor de route op Google-Maps: klik hier!
Smoelenboek van De Papegaai Bike Team Stabroek * Bezoek ook eens StrammerMax’s Papegaaienblog en m'n site www.mtbwijzer.be * ???
