Heeft er iemand deze TT de vorige jaren gereden ?
Is het de moeite ?
Het enige spoor dat ik hierover terugvind is dit van 2011 : http://forum.mountainbike.be/viewtopic. ... t#p1205164.
18e Rando des Coquelicots
22/06/2014
Start: 8.00-12.00
15 - 30 - 45 km
Startlocatie
Sporthal A. Docquier
Avenue du Ronveau 8
1325 Chaumont-Gistoux
Zo 22/06/2014 - Chaumont-Gistoux - 18e Rando des Coquelicots
-
StrammerMax
- Mountainbiker
- Berichten: 2408
- Lid geworden op: ma 31 dec 2007 00:28
- Rijdt met: Minerva Starlite & Trek Fuel EX9 werd gestolen & Turner Flux & Lapièrre Zesty 514
- Contacteer:
Re: Zo 22/06/2014 - Chaumont-Gistoux - 18e Rando des Coqueli
Ik ben hier komen rijden en met enige vertraging kan u over deze rit een verslag lezen. Dat kan hier, op m'n site mtbwijzer.be en op m'n blog! Het staat ook meteen hieronder!
18ième Rando des Coquelicots (15-30-46 km) te Chaumont-Gistoux op zondag 22-06-2014.
Tijdens de drukste periode van het jaar wat m’n werk betreft, vandaar dat de verhaaltjes met heel wat vertraging online komen, toch nog tijd vrijgemaakt om te gaan toeren tijdens het weekend kwestie van de zinnen wat te verzetten. Mijn keuze was gevallen op de achttiende editie van de Rando des Coquelicots (15-30-46 km) in Chaumont-Gistoux. Een toertocht die ik nog nooit gereden had en voor het eerst sinds lang alleen vermits de kameraad die me al enige tijd op quasi elke rit vergezelt, er een weekendje op uit was nabij Tilburg. Gisteren hadden we nog wel samen getoerd met het gezelschap mountainbikers waarmee ik jaarlijks het pinksterweekend doorbreng, onder leiding van Willy en Jan die een knappe rit hadden voorbereid vanuit hun thuisbasis Poppel. Het toeval wil dat ik weet dat een coquelicot een kollebloem is, een papavar of simpelweg een klaproos! Mijn (stief)moeder zaliger was afkomstig uit Wezembeek-Oppem en toen wij daar al eens enkele dagen met vakantie gingen als kind maakten wij zo de aanleg van de Brusselse ring mee die in een sleuf dwars door het dorp loopt. Ik was toen enigszins aangedaan van te zien hoe enkele mooie villa’s die vlak naast de sleuf waren komen te staan onteigend waren voor de duur van de werken en arbeiders er hun hoofdkwartier van gemaakt hadden! Later zijn die huizen weer verkocht en opgeknapt. Eén ervan krijg je te zien als je over de ring rijdt en dat huis staat in de Kollebloemenlaan. Vermits Wezembeek een faciliteitengemeente is, en thans helaas bijna uitsluitend Franstalig, staat daar Avenue des Coquelicots bij! Het is een afgesloten hoofdstuk uit mijn leven vermits mijn grootouders inmiddels reeds lang overleden zijn en de rest van de familie uitweek naar elders in Vlaams-Brabant. Zelfs een neef, die er de schrijnwerkerij van zijn vader overnam, woont er niet meer. Maar elke keer wanneer ik op de ring onder de brug van de Kollebloemenlaan rijd denk ik nog eens terug aan die vervlogen tijd.
In Chaumont-Gistoux vond ik een parkeerplek in een straat in heraanleg niet ver van de start in het sportcomplex André Docquier. De inschrijving verliep wat traag en lamentabel aan een tafel in de buitenlucht en werd waargenomen door enkele bejaarde mensen. Om 10.20 u vertrokken. Het ging het dorp uit over een paadje tussen de struiken dat evenwijdig liep met een straat en via enkele kleine straatjes. Op 2,80 km kwam er een splitsing tussen de routes van 15 km en van 30-46 km. Gekozen voor de langste afstanden die werden ingezet met een stevige klim over een kasseiweg en een veldpad, gevolgd door een afdaling over asfalt en een klim over een grasspoor! Op 5 km kregen we na een poos asfalt een mooie afdaling doorheen een imposant woud voor de wielen. Op 6,50 km doken we vanaf enkele huizen een grasspoor in dat luisterde naar de naam Sentier du Train.
Een oude kasseiweg en een zandpad op en af voerden me voorbij een indrukwekkende kasteelpoort die toegang gaf tot een groot domein. Even verder reed ik over een betonbaantje het kasteel van Vieusart (Bonlez) voorbij om dan een korte maar zware klim over een kasseibaantje te moeten overwinnen. Een singletrack door het bos voerde me vervolgens tot in de open velden met knappe vergezichten. Licht klimmend tussen de velden bereikte ik een landelijk baantje, de Rue du Brocsous in Dion-Le-Mont, deelgemeente van Chaumont-Gistoux. Het ging er opnieuw de velden in waarna we konden genieten van een knappe afdaling in een holle wegeltje, overgaand in een klim in nog een mooie holle weg onder de bomen. Op 14,50 km kruiste ik de drukke Chaussée de Namur op het grondgebied van Wavre met voor mij een prachtig landschap van open velden waar verschillende landbouwers in de weer waren met hun tractoren!
Een klimmetje bracht me tot op een plaats waar twee kapelletjes tegenover elkaar staan om er het bos in te rijden over de Ancien Chemin de Nivelles. De plek kwam me bekend voor, vermoedelijk ben ik er al eens gepasseerd tijdens een toertocht vanuit Wavre. Er volgde een lange knappe afdaling over een veldweg vol grote stenen. Een biker in een groene freeridebroek stak me voorbij. Ik zou hem dadelijk nog te zien krijgen aan de bevoorrading en hij zou me vreemd genoeg daarna nog eens een tweede keer inhalen! De kerel had een piercing door zijn linkerwenkbrauw! Een veldweg voerde me tot aan de eerste bevoorrading op 17,75 km van de start omstreeks 11.40 u. Ook hier al redelijk wat oudere mensen die voor het bemannen van de stop instonden. Peperkoek, prinskoeken, madeleintjes, appelen en bananen stonden er op het menu en er was met grenadine aangelengd water als sportdrank. Ik genoot er het gezelschap van slechts vier andere bikers!
Na de stop werd mijn gevulde maag al direct op de proef gesteld door de inspanningen omwille van een stevige klim in een servitudepad onder de bomen en doorheen een bos tot aan een kasseibaantje. Daar kruiste ik op 22 km de Ry du Champ de la Queue, een beekje waarvan de breedte omgekeerd evenredig is met de lengte van de naam! Hierop volgde de doortocht van het schilderachtige Grez-Doiceau. Dan was het even zoeken naar een afgevallen pijl op een plek waar men links een smalle servitude in moest. Sommige pijlen waren met kleefband opgehangen en waaien direct af bij de minste wind! De tocht voerde me naast een beek met stilstaand water waarna het over verharde weg uit ging richting Cocrou, een gehucht van Grez-Doiceau. Tot 27,80 km werd mijn uithoudingsvermogen op de proef gesteld door een wel zeer lange klim in een holle weg. Een veldweg voerde me langsheen het terrein van vermoedelijk een kwekerij van rolgazon, te zien aan de smetteloze grastapijten. Verder ging het over veldwegen met een afwisselende ondergrond van kasseien tot steenslag.
Op 30 km konden de bikers genieten van een knappe afdaling tussen de korenvelden en doorheen een strook bos. Veldwegen voerden me naar het dorpje Longueville , gehucht van Chaumont-Gistoux. Na de doortocht van Longueville ging het na 32 km het paadje Voie De Heze op. Op een veldweg was een boer die aan de slag was met zijn tractor mijn enige gezelschap. De weg ging over in een knappe afdaling doorheen de korenvelden, een strook bos, oude kasseitjes en tenslotte asfalt tot aan enkele eenzame huizen in de Rue de Residal te Heze, gehucht van Chaumont-Gistoux. 34,50 km om 13.00 u. Een klimmetje over beton bracht me tot in een straat die door een bos loopt waarin huizen gebouwd stonden. Via de afdaling in de holle weg Gorge du Loup dook ik Bonlez binnen. Daar trof ik na 38,50 km de tweede bevoorrading op de oprit naar een huis langsheen een betonbaantje. Ook daar weer oudere vriendelijke mensen die de dienst uitmaakten en hetzelfde aanbod aan knabbeltjes en drank als op de eerste stop. Het was intussen duidelijk dat ik de splitsing tussen de routes van 30 km en van 46 km gemist had maar gelukkig op het traject van de langste route beland was! Er kwam nog iemand van de organisatoren toe met een bestelwagentje en deze man begon de overschotten van de bevoorrading uit de delen aan de helpers. Zelf kreeg ik van één van de dames nog een verpakte wafel mee voor onderweg. Ik heb ze na aankomst opgegeten.
Na de stop passeerde ik een schilderachtige omgeving waarin een in het roze geschilderd groot oud huis stond aan een vijver met tegenover een in dezelfde kleur geschilderd kapelletje. Ik zou zweren dat ik deze plek ooit al te zien kreeg tijdens een tocht. Ik diende naar een bos toe te klimmen en in dat bos door een beekje te rijden dat er over het pad stroomt. In deze knappe omgeving werd ik ingehaald door nog twee late jongens, waaronder de eerder genoemde kerel in de groene freeridebroek! Er volgde een stevige klim over een pad vol keien! Veldwegen voerden me over een hoogvlakte tot aan een asfaltbaantje. 44 km. Links van mij zag ik heel in de verte een watertoren staan waar ook een golfterrein ligt. Al gepasseerd tijdens een toertocht vanuit Waver. Vanaf hier ging het over verharde wegen weer naar af met een supersnelle afdaling over asfalt als afsluiter. Om 14.15 u liep ik weer binnen met 47,50 km op het tellertje. Omdat er van après niets meer te bespeuren viel, achter een draadomheining zag ik nog wel wat parasols staan, heb ik dan maar onmiddellijk de auto weer opgezocht. Zoals zo vaak stond die nog eenzaam en alleen als laatste achtergebleven!
Een niet onaardige toer die niet helemaal aan mijn verwachtingen beantwoordde omdat ik meer een omgeving zoals die van Court-Saint-Etienne en Villers-La-Ville verwacht had. Waren er bij aanvang vrij veel asfaltbaantjes en verharde wegen, het middenstuk tussen de twee bevoorradingen maakte dat weer goed met enkele knappe stroken bos, holle wegen, beklimmingen en enkele zeer knappe afdalingen. Aan de afpijling van het parcours diende ik even te wennen, omdat hier zowel gebruik gemaakt werd van pijlen als van aanduidingen en aantekeningen op de grond in rode verf. Van de accommodatie heb ik verder geen gebruik gemaakt, maar aan een sportcentrum zal dat wel in orde geweest zijn! Aan het aantal wagens nabij de start te zien was er toch wat belangstelling, maar vermoedelijk geen overrompeling. Onderweg weinig bikers gezien. Het feit dat men tot 12.00 u kon starten zal daar wel wat mee te maken hebben. Ik schat enkele honderden bikers aanwezig. Weinig animo voor deze tocht op de fora!
De toegangspoort tot het kasteel Vieusart te Bonlez
Smoelenboek van De Papegaai Bike Team Stabroek * Bezoek ook eens StrammerMax’s Papegaaienblog en m'n site www.mtbwijzer.be * ???
18ième Rando des Coquelicots (15-30-46 km) te Chaumont-Gistoux op zondag 22-06-2014.
Tijdens de drukste periode van het jaar wat m’n werk betreft, vandaar dat de verhaaltjes met heel wat vertraging online komen, toch nog tijd vrijgemaakt om te gaan toeren tijdens het weekend kwestie van de zinnen wat te verzetten. Mijn keuze was gevallen op de achttiende editie van de Rando des Coquelicots (15-30-46 km) in Chaumont-Gistoux. Een toertocht die ik nog nooit gereden had en voor het eerst sinds lang alleen vermits de kameraad die me al enige tijd op quasi elke rit vergezelt, er een weekendje op uit was nabij Tilburg. Gisteren hadden we nog wel samen getoerd met het gezelschap mountainbikers waarmee ik jaarlijks het pinksterweekend doorbreng, onder leiding van Willy en Jan die een knappe rit hadden voorbereid vanuit hun thuisbasis Poppel. Het toeval wil dat ik weet dat een coquelicot een kollebloem is, een papavar of simpelweg een klaproos! Mijn (stief)moeder zaliger was afkomstig uit Wezembeek-Oppem en toen wij daar al eens enkele dagen met vakantie gingen als kind maakten wij zo de aanleg van de Brusselse ring mee die in een sleuf dwars door het dorp loopt. Ik was toen enigszins aangedaan van te zien hoe enkele mooie villa’s die vlak naast de sleuf waren komen te staan onteigend waren voor de duur van de werken en arbeiders er hun hoofdkwartier van gemaakt hadden! Later zijn die huizen weer verkocht en opgeknapt. Eén ervan krijg je te zien als je over de ring rijdt en dat huis staat in de Kollebloemenlaan. Vermits Wezembeek een faciliteitengemeente is, en thans helaas bijna uitsluitend Franstalig, staat daar Avenue des Coquelicots bij! Het is een afgesloten hoofdstuk uit mijn leven vermits mijn grootouders inmiddels reeds lang overleden zijn en de rest van de familie uitweek naar elders in Vlaams-Brabant. Zelfs een neef, die er de schrijnwerkerij van zijn vader overnam, woont er niet meer. Maar elke keer wanneer ik op de ring onder de brug van de Kollebloemenlaan rijd denk ik nog eens terug aan die vervlogen tijd.
In Chaumont-Gistoux vond ik een parkeerplek in een straat in heraanleg niet ver van de start in het sportcomplex André Docquier. De inschrijving verliep wat traag en lamentabel aan een tafel in de buitenlucht en werd waargenomen door enkele bejaarde mensen. Om 10.20 u vertrokken. Het ging het dorp uit over een paadje tussen de struiken dat evenwijdig liep met een straat en via enkele kleine straatjes. Op 2,80 km kwam er een splitsing tussen de routes van 15 km en van 30-46 km. Gekozen voor de langste afstanden die werden ingezet met een stevige klim over een kasseiweg en een veldpad, gevolgd door een afdaling over asfalt en een klim over een grasspoor! Op 5 km kregen we na een poos asfalt een mooie afdaling doorheen een imposant woud voor de wielen. Op 6,50 km doken we vanaf enkele huizen een grasspoor in dat luisterde naar de naam Sentier du Train.
Een oude kasseiweg en een zandpad op en af voerden me voorbij een indrukwekkende kasteelpoort die toegang gaf tot een groot domein. Even verder reed ik over een betonbaantje het kasteel van Vieusart (Bonlez) voorbij om dan een korte maar zware klim over een kasseibaantje te moeten overwinnen. Een singletrack door het bos voerde me vervolgens tot in de open velden met knappe vergezichten. Licht klimmend tussen de velden bereikte ik een landelijk baantje, de Rue du Brocsous in Dion-Le-Mont, deelgemeente van Chaumont-Gistoux. Het ging er opnieuw de velden in waarna we konden genieten van een knappe afdaling in een holle wegeltje, overgaand in een klim in nog een mooie holle weg onder de bomen. Op 14,50 km kruiste ik de drukke Chaussée de Namur op het grondgebied van Wavre met voor mij een prachtig landschap van open velden waar verschillende landbouwers in de weer waren met hun tractoren!
Een klimmetje bracht me tot op een plaats waar twee kapelletjes tegenover elkaar staan om er het bos in te rijden over de Ancien Chemin de Nivelles. De plek kwam me bekend voor, vermoedelijk ben ik er al eens gepasseerd tijdens een toertocht vanuit Wavre. Er volgde een lange knappe afdaling over een veldweg vol grote stenen. Een biker in een groene freeridebroek stak me voorbij. Ik zou hem dadelijk nog te zien krijgen aan de bevoorrading en hij zou me vreemd genoeg daarna nog eens een tweede keer inhalen! De kerel had een piercing door zijn linkerwenkbrauw! Een veldweg voerde me tot aan de eerste bevoorrading op 17,75 km van de start omstreeks 11.40 u. Ook hier al redelijk wat oudere mensen die voor het bemannen van de stop instonden. Peperkoek, prinskoeken, madeleintjes, appelen en bananen stonden er op het menu en er was met grenadine aangelengd water als sportdrank. Ik genoot er het gezelschap van slechts vier andere bikers!
Na de stop werd mijn gevulde maag al direct op de proef gesteld door de inspanningen omwille van een stevige klim in een servitudepad onder de bomen en doorheen een bos tot aan een kasseibaantje. Daar kruiste ik op 22 km de Ry du Champ de la Queue, een beekje waarvan de breedte omgekeerd evenredig is met de lengte van de naam! Hierop volgde de doortocht van het schilderachtige Grez-Doiceau. Dan was het even zoeken naar een afgevallen pijl op een plek waar men links een smalle servitude in moest. Sommige pijlen waren met kleefband opgehangen en waaien direct af bij de minste wind! De tocht voerde me naast een beek met stilstaand water waarna het over verharde weg uit ging richting Cocrou, een gehucht van Grez-Doiceau. Tot 27,80 km werd mijn uithoudingsvermogen op de proef gesteld door een wel zeer lange klim in een holle weg. Een veldweg voerde me langsheen het terrein van vermoedelijk een kwekerij van rolgazon, te zien aan de smetteloze grastapijten. Verder ging het over veldwegen met een afwisselende ondergrond van kasseien tot steenslag.
Op 30 km konden de bikers genieten van een knappe afdaling tussen de korenvelden en doorheen een strook bos. Veldwegen voerden me naar het dorpje Longueville , gehucht van Chaumont-Gistoux. Na de doortocht van Longueville ging het na 32 km het paadje Voie De Heze op. Op een veldweg was een boer die aan de slag was met zijn tractor mijn enige gezelschap. De weg ging over in een knappe afdaling doorheen de korenvelden, een strook bos, oude kasseitjes en tenslotte asfalt tot aan enkele eenzame huizen in de Rue de Residal te Heze, gehucht van Chaumont-Gistoux. 34,50 km om 13.00 u. Een klimmetje over beton bracht me tot in een straat die door een bos loopt waarin huizen gebouwd stonden. Via de afdaling in de holle weg Gorge du Loup dook ik Bonlez binnen. Daar trof ik na 38,50 km de tweede bevoorrading op de oprit naar een huis langsheen een betonbaantje. Ook daar weer oudere vriendelijke mensen die de dienst uitmaakten en hetzelfde aanbod aan knabbeltjes en drank als op de eerste stop. Het was intussen duidelijk dat ik de splitsing tussen de routes van 30 km en van 46 km gemist had maar gelukkig op het traject van de langste route beland was! Er kwam nog iemand van de organisatoren toe met een bestelwagentje en deze man begon de overschotten van de bevoorrading uit de delen aan de helpers. Zelf kreeg ik van één van de dames nog een verpakte wafel mee voor onderweg. Ik heb ze na aankomst opgegeten.
Na de stop passeerde ik een schilderachtige omgeving waarin een in het roze geschilderd groot oud huis stond aan een vijver met tegenover een in dezelfde kleur geschilderd kapelletje. Ik zou zweren dat ik deze plek ooit al te zien kreeg tijdens een tocht. Ik diende naar een bos toe te klimmen en in dat bos door een beekje te rijden dat er over het pad stroomt. In deze knappe omgeving werd ik ingehaald door nog twee late jongens, waaronder de eerder genoemde kerel in de groene freeridebroek! Er volgde een stevige klim over een pad vol keien! Veldwegen voerden me over een hoogvlakte tot aan een asfaltbaantje. 44 km. Links van mij zag ik heel in de verte een watertoren staan waar ook een golfterrein ligt. Al gepasseerd tijdens een toertocht vanuit Waver. Vanaf hier ging het over verharde wegen weer naar af met een supersnelle afdaling over asfalt als afsluiter. Om 14.15 u liep ik weer binnen met 47,50 km op het tellertje. Omdat er van après niets meer te bespeuren viel, achter een draadomheining zag ik nog wel wat parasols staan, heb ik dan maar onmiddellijk de auto weer opgezocht. Zoals zo vaak stond die nog eenzaam en alleen als laatste achtergebleven!
Een niet onaardige toer die niet helemaal aan mijn verwachtingen beantwoordde omdat ik meer een omgeving zoals die van Court-Saint-Etienne en Villers-La-Ville verwacht had. Waren er bij aanvang vrij veel asfaltbaantjes en verharde wegen, het middenstuk tussen de twee bevoorradingen maakte dat weer goed met enkele knappe stroken bos, holle wegen, beklimmingen en enkele zeer knappe afdalingen. Aan de afpijling van het parcours diende ik even te wennen, omdat hier zowel gebruik gemaakt werd van pijlen als van aanduidingen en aantekeningen op de grond in rode verf. Van de accommodatie heb ik verder geen gebruik gemaakt, maar aan een sportcentrum zal dat wel in orde geweest zijn! Aan het aantal wagens nabij de start te zien was er toch wat belangstelling, maar vermoedelijk geen overrompeling. Onderweg weinig bikers gezien. Het feit dat men tot 12.00 u kon starten zal daar wel wat mee te maken hebben. Ik schat enkele honderden bikers aanwezig. Weinig animo voor deze tocht op de fora!
De toegangspoort tot het kasteel Vieusart te Bonlez
Smoelenboek van De Papegaai Bike Team Stabroek * Bezoek ook eens StrammerMax’s Papegaaienblog en m'n site www.mtbwijzer.be * ???
