Zo 13/04/14 Waasmunster- Ronde van het Waasland

[TBuitW]

Bedankt aan alle 901 deelnemers!

[BonteBikers-Clinge]

Bonte Bikers waren vandaag ook van de partij, ware het met een kleine delegatie: 'slechts' 5! Flink wat kilometers gedaan vandaag: de tocht van 55 km. en vanaf Sint Janteen (Hulst) naar Waasmunster, en na afloop terug, gereden. Zo'n 100 km. gedaan. Tocht lag er goed bij, veel harde ondergrond. Prima bevoorrading en bepijling. Volgende keer waarschijnlijk weer van de partij.

[TBuitW]

2 fietscomputers gevonden op het parcours.
Voor info: 0475/871355

[El Toro Cycling Club HB]

Sinds 2011, met mtb begonnen, heb ik aan deze tocht meegedaan, heb nog wel enkele tochten in het Waasland gereden, maar dit is de mooiste.
Nadat ze vorige week mijn scott in het brabantse Vessem hadden weggehaald ben ik met een extra slot naar Waasmunster afgezakt.
Deze editie was ook de snelste, de 55 gedaan, de volgende keer doe ik denk ik 2 x de 35, bij vergelijkbare omstandigheden.
Altijd genieten hier, ook van de gezellige après op het schoolpleintje.
Ben blij dat ik gegaan ben en niet heb zitten mijmeren over mijn gestolen fiets.

[Triple-T]

Na 5mnd de mtb nog eens van zijn kapstok gehaald voor deze 'thuisrit'
Goeie opwarming van Lokeren naar de gemeenteschool, onderweg al heel wat bikers zien vlammen.
Aan de inschrijving niet veel volk meer, het was ook al > 9u.
De hartslag ging direct de hoogte in op het klimmetje van de shietakkerstraat, daarna ging het terug naar beneden richting zandbak. Die lag er verrassend goed bij, de vele bikers voor mij hadden al een mooi spoor getrokken, laat starten heeft dus ook zijn voordelen

Daarna volgde de durmedijk richting Lokeren en via het lang stuk asfalt langs de autostrade terug naar Waasmunster. De gekende stroken volgden elkaar op met af en toe een stuk slechte kassei precies speciaal overgebracht uit Le Nord De France. Wat hebben ze toch uitgestoken op het stuk langs de autostrade, was vroeger een leuk stuk met al die bultjes, nu volledig naar de vaantjes
Weinig volk op het parcours tot aan de bevoorrading. Die was trouwens dik in orde, nooit zo'n assortiment koeken samen gezien maar ook het aantal 29'ers is ferm toegenomen in die 5 mnd...

Aan de brug beneden file voor de enigste plas water van Waasmunster, gewoon erdoor rijden mensen . Vlak na iemand van Just Riding De River Kwai Bridge genomen, die mannen weten natuurlijk best hoe dat moet hé . Na het draai en keerwerk in de bossen en tussen de gigantische villa's (denk dat de PVDA in Waasmunster niet veel stemmen gaat halen ) ging het richting durmevallei en de bijhorende klimmetjes. Zelfs hier ligt het overal droog, uitzonderlijk in deze tijd van het jaar.. Sneller dan verwacht stond ik terug op de speelplaats waar druk nagepraat werd. Om geen kou te krijgen direct naar huis vertrokken , nog eens de zandbak meegenomen voor de fun.

Merci voor de leuke tocht, zeker 4* waard .
Zo goed als alles uit de streek gehaald.
Maar de Just Riding zomertocht krijgt wel nog een ster extra met nog wat meer technische stukjes enz...

[StrammerMax]

Een verslagje van de Ronde van het Waasland van de Vierschaarfeesten te Waasmunster kan je hier lezen, of op m'n site mtbwijzer.be of op m'n blog! Het staat ook meteen hieronder!

Toertocht (35-45-55 km) van de Vierschaarfeesten te Waasmunster op zondag 13-04-2014.

Omdat ik op zaterdag de avondrit-nightride van de Rillaarse Bikers vanuit Rillaar had gereden en gewoontegetrouw weer als laatste was gearriveerd, nota bene om middernacht, en nadien nog een babbeltje maakte met Patje2 en Bulls69, was de nacht weer ultra kort! Nadat we de zondag voordien in Vessem een groot stuk van de toer samen gereden hadden, zouden we dat vandaag nog eens overdoen tijdens de toertocht van de Vierschaarfeesten te Waasmunster. Ik had met Jari afgesproken dat ik zou bellen wanneer ik thuis met de wagen naar de start vertrok, dan had hij nog tijd genoeg om ginder te geraken. Een parkeerplekje gevonden in de berm naast de grote baan op nagenoeg dezelfde plaats als vorig jaar en de weg naar de start kon ik me nog perfect herinneren. Deze was op de speelplaats van de gemeenteschool aan de kerk. Me ingeschreven en nog eventjes gewacht op m’n compagnon. Ik keek uit naar deze rit van de Ronde van het Waasland van de Vierschaarfeesten Waasmunster en het was de beste optie na de uitputtingsslag van gisteren. Er waren ritten van 35-45-55 km en in deze vlakke streek zou de langste toer nog wel lukken!

Omstreeks 9.45 u zijn we vertrokken waardoor het al vrij rustig was op het parcours. Het ging het dorp uit over veldwegen, voorbij een kapelletje, en over enkele vrij zanderige paden. Dan over een dijk tussen de Durme, die daar slechts het uitzicht heeft van een smalle beek, en een grote vijver. Het werd al direct duidelijk dat de richting van de toer tegengesteld was aan deze van vorig jaar. Op 6 km kwam er een splitsing tussen de routes van 35 km en deze van 45-55 km. Voor de langste ritten ging het nog even verder over de dijk tot we er van af reden ter hoogte van de snelweg E17. Er volgde een redelijk lange strook asfalt over een baantje evenwijdig met de snelweg die daar over een berm in de hoogte loopt. We bogen rechtsaf een graspaadje in tot 10 km van de start omstreeks 10.20 u. Landelijke paden in de omgeving van de snelweg zoals de Oudeheerweg-Ruiter brachten ons op 14 km tot aan het zogenaamde Oud Vliegveld. Dat is een open plek waardoor een aantal oude betonbanen lopen. Er is daar ooit deining geweest (en misschien nog steeds) omdat de voormalige textielmagnaten Jan en Martine De Clerck er onrechtmatig een buurtweg inpalmden en deze verlegden rond hun domein met villa en stoeterij. “Anthonieke, wij houden van u!” De ouderen onder ons zullen zich de ontvoering van zoon Anthony De Clerck nog wel herinneren! Niet dat deze ontvoering wat met die buurtweg te maken had, maar allicht om losgeld te kunnen ontfutselen aan een rijke familie! We reden over de oude betonbanen en over het nette asfaltbaantje naast de stoeterij.

In 1939 werd hier een hulpvliegveld aangelegd dat korte tijd in gebruik was door de Militaire Luchtvaart. Het vliegveld wordt in heel wat publicaties als “Belsele” aangeduid, maar lag wel degelijk op Waasmunster. Heel even landden de Belgische Battles daar op 10 mei 1940, vooraleer verder te vliegen naar Aalter, vanwaar ze hun missie naar het Albertkanaal vlogen (zie ook ’s Herenelderen en Vroenhoven, Limburg). Waasmunster werd ook als hulpvliegveld gebruikt door de Luftwaffe, maar er stonden nooit operationele gevechtseenheden gestationeerd. Na de oorlog werd het terrein ondermeer gebruikt voor de stockage van oorlogsvoertuigen. Een deel van het terrein is nu eigendom van de familie De Clercq die er ondermeer een stoeterij bezit, een ander deel kan nog bezocht worden door de straat “Oud Vliegveld” te volgen.

We kregen er ook een plezant stukje bos van de Patotterij op de grens met Belsele voor de wielen met enkele genietbare singletracks en een zanderig pad met bochtjes en wortels dat ons in de richting van de snelweg voerde. Er lag daar wel wat rotzooi op de grond die bewijst dat het bos ook voor andere doeleinden gebruikt wordt ter hoogte van de parking aan de afrit Waasmunster! Daar hebben we op de grond ook een verloren fietscomputertje opgeraapt en dat bij aankomst ingeleverd. 18 km om 10.50 u. Eens het bos weer uit reden we op een hoogte evenwijdig met de snelweg die daar links in een soort sleuf ligt en de bosrand rechts. We reden weer westwaarts van de oprit Waasmunster weg om deze op 19 km de kruisen via de verkeersarme brug ter hoogte van de Oudeheerweg-Ruiter en zo het domein van De Vaag te bereiken. Dit is het speelbos van de gemeente Waasmunster, grenzend aan een stukje schrale heide. De Vaag is gelegen tussen de E17, de Oudeheerweg-Heide en de Baudelodreef. Sinds kort staat Natuurpunt Zuid-Waasland in voor het natuurbeheer van het 9 hectare grote gebied, om de bijzondere natuurrijkdom van het gebied met heide en bossen de beste kansen te geven, terwijl de speelfunctie gestimuleerd wordt. We bereden tot 21 km enkele mooie zandwegen over De Vaag onder anderen achter het grote witte kasteel De Roos. Blijkbaar heeft daar ooit een oplichtersduo dat 90 miljoen euro van de bank Crédit Lyonnais verduisterde gewoond! Zij bezaten ook het kasteel van Schelderode dat ik al te zien kreeg tijdens de toertocht vanuit Oosterzele.

We reden opnieuw naar de snelweg toe om er langs deze kant in de hoogte weer naast te rijden, opnieuw in de richting van de oprit Waasmunster. Het viel op dat, zoals elders, grote stroken bomen op de snelwegbermen waren gerooid en daardoor de lager gelegen singletracks naar de bliksem geholpen zijn op beide kanten. Men heeft er de uitheemse vogelkers uitgeroeid waarvan gevreesd werd dat deze het nabijgelegen natuurgebied zou overwoekeren. Het pad, hoog boven de snelweg, dook naar de afrit toe eerst nog een zeer knap stukje bos in waar we getrakteerd werden op enkele leuke tracks en paadjes. We kwamen uit in de Patotterijstraat, de grote baan die Belsele met Waasmunster verbindt, ter hoogte van het op- en afrittencomplex Waasmunster, staken de snelweg over en reden het spoor in dat er naast de afrit vanuit de richting Sint-Niklaas ligt. Hier had ik daarstraks bij het toekomen een treintje bikers zien rijden. We reden er dan verder evenwijdig met de snelweg over een gehavend asfaltbaantje om er op 24 km een splitsing te treffen tussen de 35 km en de 45-55 km. Landelijke wegen, van fijne kiezel voorziene fietspaadjes, een brede zandweg vol diepe voren en dreven voerden ons dan doorheen het land van Belsele. Vorig jaar liepen hier ook vele wandelaars rond die er op het erf voor een moderne schuur hun pauzeplaats hadden. We passeerden er de bizarre Kennel van Rialfo, een lang smal modern kasteel waar rashonden en alpaca’s gefokt en verkocht worden. De tuin loopt er vol van deze dieren. De zaak werd opgericht door Alfons Van Roeyen. Wie inzoomt op het kaartje (zie onderaan) kan diens naam daarop zien staan!

We reden opnieuw door een landelijke omgeving en over een mix van paden in de richting van de snelweg om er op 29 km de bevoorrading te treffen. 11.30 u. Er was nog wat beweging van toekomende, vertrekkende en knabbelende bikers. Er was veel keuze aan knabbels en dat smaakte zo tegen het middaguur! Het fruit was grotendeels door de voorgangers verslonden, maar er lagen verschillende soorten koeken, wafels en cake waar we ons te goed aan hebben gedaan! Nog een biker gesproken waarmee ik bij de toertocht in Merksplas een babbeltje had gedaan. Na de bevoorrading dienden we de snelweg opnieuw te kruisen. De passanten keken maar raar op toen die gekke mountainbikers op het hobbelige grasspoor naast de weg reden in plaats van over het asfalt biljartlaken! We doken na de brug steil van de berm het naastliggende bos in en dienden daarbij een plas stinkend water te doorwaden, restwater van één of andere afvoer van de brug, de enige plas in het Waasland! Er volgde een knap stuk bos met amusante paden en singletracks. Halverwege dienden we een bruggetje te nemen dat bestond uit twee overlangs doormidden gezaagde boomstammen. Jari reed er gewoon over, maar ik riskeerde het niet. Ik zou gegarandeerd in de spleet tussen de twee stammen beland zijn en die was iets breder dan een fietsband, dus dat zou verkeerd afgelopen zijn! Ik herinner me de plek van vorig jaar, maar toen kwamen we van de andere kant. Op 32 km verlieten we de strook bos en kwamen in een meer bewoonde, doch wel nog steeds bosrijke omgeving.

Tot 37 km reden we doorheen deze bosrijke bewoonde streek. Daar woonden beslist geen arme mensen in de riante optrekjes, het ene al groter dan het andere! Zo’n grote huizen en dan nog een tuinhuis nodig hebben! Het deed me de opmerking ontvallen dat ik duidelijk in de verkeerde nest geboren ben! Alhoewel, wat zou ik met zo’n kast van een huis moeten aanvangen! Als iedereen zich zulke oppervlakte zou menen te moeten toe-eigenen, dan zou er niet genoeg plaats zijn voor de miljarden bewoners van deze aardkloot! We reden ook door de bizarre holle wegen die deze residentiële wijk doorkruisen. Ik vermoed dat het resten zijn van een voormalige spoorwegbedding. Op een gegeven plek dienden we een trapje met een viertal treden te bestijgen op het traject van een vaste route. Een metalen poortje moest wie van de andere kant kwam behoeden voor ongelukken. Vanaf dan volgden servitudes tussen villa’s en tuinen die vaak een verbinding vormden tussen doodlopende straten.

Op 38 km reden we de Dommelstraat in alwaar de 55 km apart ging op 38 km van het vertrek. Hier kregen we een beetje hetzelfde stramien als na de pauze, te beginnen met een assenspoor doorheen een grasvlakte, landelijke wegen en servitudepaden langsheen tuinen en domeinen met sporadische bewoning. Op 44 km bereikten we opnieuw de dijk langsheen de Durme waar we kort het jaagpad bereden. Er stond weinig water in de rivier die vol slik lag. We verlieten even later opnieuw de dijk via een betonnen trapje om een iets lastiger te berijden smal met stenen en wortels bezaaid paadje te treffen, gevolgd door een gehavende landbouwweg. We arriveerden opnieuw in de Dommelstraat op ongeveer dezelfde plek als waar de extra lus was begonnen om het gemeenschappelijke parcours weer te vervoegen. Dat bracht ons over landelijke baantjes opnieuw richting de Durme waar we nu een tijd het jaagpad bleven volgen. Na nog enkele landelijke baantjes kwamen we in de meer bewoonde wereld en doorkruisten het park van het kasteel Blauwendael om de speelplaats van de school via een achterpoortje te bereiken met 54 km op het tellertje omstreeks 13.00 u.

De hotdogs waren helaas uitverkocht, dus moesten we ons tevreden stellen met een drankje. Nog eventjes met Jari nagepraat over de gereden rit tot het wat te fris begon te worden buiten aan de tafeltjes. Het was mooi weer om te fietsen, maar er stond toch een stevige wind en die maakte het koud wanneer de zon achter de wolken wegdook. Er zat nog een grote delegatie van de Waasland Mountainbike School. Toen de mensen van de organisatie zo stilaan met de opruim van de tafels en de stoelen begonnen na het ontmantelen van de bikewash, hebben we elk onze wagen opgezocht en zijn huiswaarts vertrokken. We hadden hier kunnen genieten van een vlakke rit wat na de inspanningen van gisteren in Rillaar welkom was. De afpijling was duidelijk en in orde, het parcours bracht genoeg afwisseling met enkele mooie stroken bos, de bevoorrading was meer dan voldoende en de organisatie piekfijn in orde. Het mooie weer en het sympathieke gezelschap onderweg maakten het eens zo plezant.

Jari zorgde voor de route van 55 km op Google-Maps: klik hier!




Smoelenboek van De Papegaai Bike Team Stabroek * Bezoek ook eens StrammerMax’s Papegaaienblog en m'n site * Winterkalender 2013-14 * ???