Grand Raid Godefroy 2017

Een marathon (waarvan je kan spreken eenmaal je boven de 60km gaat), een rit tegen de tijd of een wedstrijd is toch iets gans anders dan een doordeweekse toertocht. Daarom dit apart forumonderdeel...
Plaats reactie
Toekan
Mountainbiker
Berichten: 6
Lid geworden op: zo 16 jan 2011 23:06
Rijdt met: Gothic Soul

Grand Raid Godefroy 2017

Bericht door Toekan »

Vorige week, 10 september 2017, maakte ik voor de eerste keer in mijn jarenlange ervaring als marathonrijder met de mountainbike mee dat ik een tocht verplicht moest afbreken op bevel van de organisatie.

Ik reed vorige week de 160 km tocht van de “Grand Raid Godefroy” .
Ik had afgesproken met Bieke Machielsen, die zelf ook al vele jaren met succes mtb marathons rijdt, om de tocht volledig samen af te leggen.

Wij rijden beiden al jaren volgens de echte mtb marathon spirit. Dit wil zeggen dat wij respect hebben voor de natuur en de mede-rijders, dat wij de tocht altijd uitrijden ongeacht de omstandigheden en dat wij geen doping of andere stimulerende middelen gebruiken.

In dat kader rijden wij al verschillende jaren mee in het klassement van O2MC omdat dit klassement hoofdzakelijk punten toekent als je een marathon succesvol afrondt. Snel rijden is dus niet het hoofddoel. Bovendien legt ook de O2MC challenge legt de nadruk op de waarden die wij zelf koesteren.
In dat kader zijn alle tochten die in dit klassement zijn opgenomen, tochten waar uitrijden wordt aangemoedigd en ondersteund door vele vrijwilligers die ter plaatse blijven tot de laatste rijder gepasseerd is.

Wat een verschil dit jaar met de “Grand Raid Godefroy”. Wij reden onze eerste lus, die gezien de weersomstandigheden van de vorige week best wel zwaar was, op ons eigen tempo met in het achterhoofd om de volledige 160 km op een gezonde manier tot een goed einde te brengen.
Bij het afhalen van ons nummerbord, werden we wel verrast door het feit dat er na 125 km een neutralisatiepunt werd aangekondigd als we na 16u30 zouden arriveren op dat punt. Daarom dat we ons op de eerste lus niet forceerden omdat we wisten dat die het zwaarste zou zijn.
Maar wat een teleurstelling bij aankomst rond kwart voor drie aan het einde van de eerste lus van 92 km. Daar kregen we te horen dat het vervolg van het parcours was afgesloten ten gevolge van een extra tijdslot. Daar waren wij niet van op de hoogte.

Achteraf bleek dat in 1 enkele mail melding werd gemaakt van dit tijdslot. Voor de inschrijving was het onmogelijk om ergens terug te vinden dat er tijdbarrières waren. Niet op de website, niet in het reglement.
En daar kwam dan nog bij dat wij in de uitslag vermeld werden als “gediskwalificeerd”. We kregen zelfs geen punten voor de eerste lus terwijl wij die met succes aflegden en niet opgaven.

Studie van de resultaten achteraf leerde ons dat ons gemiddeld tempo hoger lag dan sommige rijders die de 160 km wel uitreden. Waarschijnlijk forceerden zij zich de eerste 92 kilometers om toch maar zeker de tijdbarrières te halen.

Dit alles laat bij mij een zeer wrang gevoel na. Ik gaf in mijn leven nog nooit op tijdens een marathon. Ook niet na mechanische pech of slechte weersomstandigheden.

Deze tocht leek dus enkel te zijn voorbehouden aan snelle rijders. Mogelijk had ik de tijdbarrières wel gehaald als ik Bieke, mijn mede-rijder, in de steek had gelaten. Maar dat zou zeer onsportief en egoïstisch geweest zijn. Dat wilde ik dus absoluut niet. Bovendien waren wij ervan overtuigd dat wij zonder problemen de tijdbarrière na 125 km zouden halen.

Wat mij enorm stoort is dat deze wedstrijd is opgenomen in de challenge van O2Bikers. Deze tocht hoort hier niet thuis want tragere rijders zijn hier niet gewenst omdat ze de tocht onmogelijk tot een goed einde kunnen brengen.
Ik leef nu met het gevoel dat deze organisatie eerst inkomsten wil verzamelen door de tocht openlijk zo toegankelijk mogelijk voor te stellen om dan bepaalde barrières in te bouwen opdat zij ’s avonds tijdig kunnen opkramen.

En een volledig persoonlijke extra frustratie is het feit dat ik na 92 kilometer nog zeer goede benen had. Mijn ervaring leert mij dat ik zonder problemen de laatste 70 km in een zeer degelijke tijd had kunnen afleggen.

Deze tocht zal voor altijd op een negatieve manier in mijn geheugen gegrift staan! En dat vind ik heel erg spijtig want het parcours was fantastisch.
Ook het feit dat ik hierdoor de top 10 van de O2MC mis, is een enorme teleurstelling!
De “Grand Raid Godefroy 2017” laat bij mij een enorme kater achter.
Gebruikersavatar
Reindert
Mountainbiker
Berichten: 438
Lid geworden op: zo 20 nov 2005 19:46
Rijdt met: Niner EMD, Specialized Stumpjumper
Contacteer:

Re: Grand Raid Godefroy 2017

Bericht door Reindert »

Superjammer. Voor veel marathonrijders is namelijk de beleving van de tocht zelf het belangrijkste. Of je dan 20ste, 120ste of 220ste bent...doet er weinig toe.
Die tijdspoorten zijn enerzijds wel nodig, maar anderzijds vreemd dat je inderdaad zoveel marathons al succesvol hebt afgewerkt en dat je dan met dit gegeven te maken krijgt.
Laat het niet aan je hart komen. Volgend jaar weer zou ik zeggen. In beter omstandigheden zal het parcours er sneller bijliggen. En misschien was er nu sowieso meer snel volk aan de start door het BK marathon en liep dan het verschil met de gewone biker sneller op...
Plaats reactie