VR 25/7/14 Itterbeek: 6e zomaarbike (avond- an nachttocht)

[sam2300]

Ook genoten van de tocht! Alles op en aan! Watermeloen op de bevoorrading(en) top! Als ik dan toch een minpuntje moet noemen, hier en daar had er wel een pijltje meer mogen hangen... Misschien iets voor naar de toekomst, op sommige plaatsen had er wel een seingever mogen staan. Echt nodig vind ik dit niet, maar het zou wel een meerwaarde zijn voor een tocht die sowieso al erg knap is!

Bedankt aan iedereen die heeft meegeholpen, hopelijk volgend jaar terug hetzelfde concept!

Gr

[vedet]

Dik in orde, zelfs pijltjes was voor mij voldoende, maar eentje gemist waarschijnlijk omdat ik aan m'n lamp aan het kloten was.

Strava is tof idee en zouden meer ritten mogen inzetten.

[ROCKYROELANDT]

Voor de eerste keer hier gestart en t zou wel eens een blijvertje kunnen zijn. De tocht was af. Verassend veel singletracks, technische klimmen en afdalingen. Bepijling was ok en de bevoorradingen dik in orde, vriendelijke mensen, enz.
Super van mij mocht er nog een zestig km aangeboden zijn.
En zeker niet te vergeten: super sfeer op de weide en in t dorp met de terrassen en feesttent.

[petruske]

tofffffffffe tocht meisjes en jonges van zomaarbike,met alles erop en eraan echt de moeitte waard om van uit het antwerpse hier te komen rijden ,het was de eerste en zekers(als het aan ons ligt) niet de laatste maal dat we naar zullen komen
er zijn foto's getrokken ,waar en wanneer kunnen we die bekijken

vriendelijke en sportieve groeten en zekers totvolgende maal
petruske

[Radler]

Wel, dit was er weer boenk op! De mannen van de Zomaarbike worden steeds beter, jaar na jaar. De avondtocht was heel afwisselend, mooie singletracks, toffe speciallekes, gevarieerde bevoorradingen... kortom: 't was af. Wat het ook zo bijzonder maakt is de gezellige après-bike op een tof terras in de wei en nadien voor wie wou een fuif.
De Strava's gaven de rit zelf ook een tof cachet met wat meer uitdaging en competitie, leuke vondst. De bepijling was heel ok (en vooral de kalksporen waren goed )
Ik zou zeggen: doe zo voort, hou het Urbanus-gehalte hoog en tot volgend jaar!

[pacer2]

super tocht, van de streek zijnde, voor mij een van de beste, zoniet de beste!

alleen het begin al, langs de brug van de trein, even van platgetreden paden afwijken, zelf stukken creatief benutten, gewoon prachtig! En inderdaad was ik ook verrast door het hoge singletrackgehalte!

bevoorrading met watermeloen, zalig! zeer sympathieke mensen, top!!

echt genoten!!

[vedet]

Aan de eerste bevoorrading stond iemand foto's te trekken, komen die nog ergens op het net?
Bij de foto's van zomaarbike gaat het maar tot 2012

[Aramsamsam]

Aan alle deelnemers van vrijdag bedankt om bij ons te komen rijden! De talrijke opkomst en de goede commentaar achteraf deden ons plezier!
Volgend jaar mogen jullie weer rekenen op een ZomaarBiek avondrit!

Deel één van de foto's komt vanavond op de site en op onze facebook-pagina.
De rest volgt ten laatste einde deze week.

Sam namens Zomaarbike

[Qhubekajan]

Vrijdagavond met enkele LWT-vrienden en vriendinnen de grote lus van de ZomaarBike gefietst. Ook Willy had met andere LWT-ers afgesproken om aan een "volle bak-tempo" de tocht te rijden.

Prachtig parcours met veel afwisseling. Wat zijn we toch verwend in onze streek om te mountainbiken als je de juiste tracks weet te vinden of te bouwen.
Wij hebben ook volop genoten van de twee uitgebreide bevoorradingen.

Spijtig voor Lut die we na amper 3 km eerst naar huis moesten begeleiden om daarna onze tocht verder te zetten. Een bergaf verkeerd ingeschat of de overstap van race- naar mountainbikefiets nog niet verwerkt? Uiteindelijk viel het nog mee want ze was er al, na wat oplapwerk van de huisarts, om ons te verwelkomen en mee te genieten van de après-bike.

Het parcours liep ook op 20 m van het graf van Mich. Hier hebben we even halt gehouden om dag te zeggen. Zij was er vorig jaar nog bij om de tocht te fietsen.

Proficiat aan de initiatiefnemers en iedereen die zich ingezet heeft voor deze fijne avond.

[StrammerMax]

Wij zijn ook zomaar komen nightriden in Itterbeek, deels bij licht, deels in het donker! Een verslag van deze rit kan je hier lezen, alsook op m'n site mtbwijzer.be en op m'n blog! Het staat ook meteen hieronder!

Nightride (30-45 km) van Zomaarbike te Itterbeek op vrijdag 25-07-2014.

Na wat aanschuiven op de snelwegen in de drukte op vrijdagavond vonden we in Itterbeek een parkeerplekje dicht bij de start van de avond- en nachtrit (30-45 km) van Zomaarbike op de lokale kermisweide met draaimolen en fuiftent. Twee politieagenten kwamen aan de start zeggen dat er nabij Bruski iemand zijn beklag gedaan had over pijlen die over een stukje privaat terrein geplaatst waren. Om 19.00 u waren m’n maat en ik ingeschreven en net toen we vertrokken viel er een regenbui, maar van regen zouden we verder gelukkig gespaard blijven! Bij het vertrek kregen we het imposante Pedeviaduct van de spoorlijn te zien. Het ging het dorp uit over graspaden. Tijdens en na de doortocht van een bosje kwam er een dropke naar beneden en het werd al snel duidelijk dat ik mijn voorband diende bij te pompen. Die had ik noodgedwongen wat moeten aflaten omdat deze nieuwe band met meganoppen anders niet in de houder van m’n fietsdrager paste. We kwamen naast de spoorlijn uit en naast de betonnen muur die de sporen afschermt kreeg men al de keuze tussen gemakkelijk en moeilijk. De laatste optie bestond uit een steile afdaling van het spoorwegtalud. Ik heb deze links laten liggen en Jari vertelde me nadien dat hij halverwege twijfelde of hij wel heelhuids en zonder kleerscheuren beneden zou raken!

Er was een soort wedstrijd uitgeschreven waarbij men zich over bepaalde lastiger delen van het parcours via Strava kon meten met andere bikers. Van 4 tot 5 km kregen we een eerste stukje van deze Strava-uitdaging onder de vorm van een beklimming van een lastig grasspoor. Daar stak Patje2 ons voorbij. Kort daarop volgde een technisch stukje op en af over enkele uit de kluiten gewassen beenharde bulten in een strook bos met enkele korte steile afdalingen. Een moeilijker te berijden en daarom vermoeiend spoor leidde tot de eerste splitsing tussen de routes van 30 km en van 45 km op 6,50 km van de start. Gekozen voor de langste rit. Die voerde ons bij aanvang doorheen een strook bos over een aantal houten bruggetjes. Even verder zagen we de man en de vrouw die al een tijdje vanaf het vertrek in onze buurt hadden gereden van links komen. We dachten dat we ergens wat gemist hadden, maar het was het parcours van de 30 km dat zich weer bij het onze voegde. Na de doortocht van open velden bereikten we op 11 km opnieuw wat bos en troffen we een knap en te smaken paadje dat naar een assenweg leidde. Als je daar linksaf zou slaan kom je aan de Brouwerij Lindemans in Vlezenbeek uit. Daar passeert de jaarlijkse toertocht van Hoebelbike in Vlezenbeek. Ik vergeet nooit de nachtrit die ik ooit in de gietende regen reed!

We gingen echter rechtsaf waar de assenweg overging in een smal spoor op de grens tussen bos en veld met een knap uitzicht op een groene vallei rechts. Ik herkende de omgeving en mijn vermoeden werd bevestigd: we naderden Gaasbeek. Op 13 km voerde een track op de grens tussen bos en velden ons voorbij de voet van het indrukwekkende kasteel van Gaasbeek. Op de flanken van de heuvel waarop het gebouwd is ligt een wijngaard. We vervolgden onze weg op de smalle track langsheen de bosrand. Gelijkaardige sporen op de grens tussen bos en velden , daarna klimmend doorheen gras, brachten ons tot aan een schilderachtig kerkje in Sint-Laureins-Berchem (Sint-Pieters-Leeuw). Ik herkende de omgeving van eerdere passages, allicht de toertocht van Hoebelbike in Vlezenbeek. Na nog enkele kerkwegeltjes doorheen glooiende grasvelden bereikten we een tweede kerk waar de eerste bevoorrading stond opgesteld. Een jongedame maakte er foto’s en twee andere zorgden voor het overvloedige lekkers waaronder fruit (bananen, appelsien tot zelfs watermeloen), allerlei soorten koeken, wafels en chocolade. 15 km om 20.15 u.

Een knap, licht klimmend en eerder lastig te berijden weidespoor voerde tot de splitsing tussen de routes van 30 km en van 45 km op 17,75 km van het vertrek. Een beenhard paadje leidde ons vervolgens doorheen een bos. Vanaf daar volgde een zeer gevarieerde mix van allerlei paden en wegeltjes die vrij behoorlijk te berijden waren. Veldwegen, sporen, zandwegen, soms licht stijgend, dan weer licht dalend, voerden tot het bekende graspaadje op de grens met Anderlecht, nabij verkeerswegen, de spoorweg en de ring om Brussel. Via een graspad achter het terrein van een bedrijf, mijn bekend uit andere toertochten, ik vermoed deze van Bruski vanuit Pepingen en de Hoebelbike, bereikten we de hoge met gras begroeide heuvels aan Bruski en de trainingsvelden voor de jeugdspelers van Anderlecht. Hier kregen we het koppel bikers op de 30 km van daarstraks weer te zien. De man wist ons te vertellen dat zijn vrouw slechts aan haar tweede toertocht bezig was. Daarom was ze bij momenten nog onzeker. Na de afdaling van de hoge berm raakte ik mijn makker even kwijt omdat we beiden de volgende pijl hadden gemist. We waren elk een andere kant uit gereden en geen van beiden in de goede richting! 27 km.

Op 29 km reden we door het park met vijver van Neerpede (Anderlecht) waar veel jongeren aan het joggen waren. Eens het park voorbij troffen we de tweede bevoorrading op 30,50 km van de start om 21.30 u. Het aanbod was er even ruim als aan de eerste stop met fruit, allerlei soorten koeken en chocolade! Dit alles aangeprezen door supervriendelijke mensen die de bikers aanspraken zodat er direct ambiance was aan het tentje. Na de stop ging het een strook bos in, waarna een grindpad ons tot aan het Restaurant De Notelaar (Anderlecht) voerde. Daar diende zich op 31,50 km een tweede Strava-segment aan waar het uiteraard stevig klimmen was! Intussen hadden we het grondgebied van Dilbeek bereikt. We reden er door de Vlazendaalstraat waar villa’s tussen groen verborgen stonden. Na een klimmetje over een graspad en de doortocht van een donker bos troffen we een splitsing tussen de routes van 30 km en van 45 km op 33 km van het vertrek. 22.00 u.

Verharde wegen voerden ons vervolgens tot aan een grote baan, de Itterbeeksebaan, te Itterbeek. Na het kruisen ervan reden we omstreeks 35 km door een bos waar het te volgen spoor was verduidelijkt met een lange kalklijn, de hele singletrack lang! Vanaf 37 km volgde nogmaals de doortocht van enkele stroken bos, afgewisseld met servitudes tussen huizen en tuinen. Op 40 km ging het een derde Strava-segment in onder de vorm van een stevige klim in een smalle singletrack. 22.45 u. Vanaf een donkere veldweg hoorden we muziek in de verte en nam het gedreun van de bassen langzaam toe. Dit was het sein dat het einde van de tocht naderde. Na 42,50 km kwamen we om 23.00 u weer toe op de weide.

Er was een fuif aan de gang in een grote tent, maar de bikers konden terecht op een apart stuk van de weide onder open tentjes en parasols waar lampjes onder opgehangen waren. Aan een tentje kon je terecht voor een lekkere hamburger en drank. Terwijl Jari voor ons een hamburger bestelde, schoof ik aan voor drankjes. Ik werd er geholpen door een wel zeer beleefde jongen. Zelden meegemaakt! Het is mij al meer opgevallen bij toertochten dat de Vlaamse jeugd in het Pajottenland nog van een ander en beter kaliber is dan elders! Er waren nog bekenden aanwezig, waaronder een delegatie Goodfellas Mountainbikefriends uit Dendermonde en een drietal Watjes, waaronder Weetabix waarmee we onlangs in Wijgmaal nog lang aan de praat hadden geweest. Het probleem van te moeten kiezen bij wie we zouden gaan zitten werd al snel opgelost door Jean-Paul die met zijn bike toekwam en ons gespot had. Ook Guy en Patje2 waren bij hem. Ze kwamen bij ons zitten en samen met hen hebben we nog enkele glazen geledigd waarmede deze tocht op een plezante wijze met gelijkgestemden kon worden afgesloten. Dus kon Jari zijn verwachting van na deze toertocht dan toch nog iets vroeger weer thuis te zijn al snel weer opbergen! Bijna gelijktijdig met de Goodfellas en de Watjes zijn we huiswaarts vertrokken. Het was al over twee uur ’s nachts eer we thuis waren! Een mens moet er wat voor over hebben.

We hadden genoten van de tocht. Jari was vooral te spreken over de grote mate van afwisseling die het parcours bood. Ik peinsde me intussen suf over tijdens welke toertocht ik de mij bekende plekjes ooit te zien had gekregen. De hobbelige grassporen waren niet altijd m’n ding! De organisatie was in orde. Ik vroeg me wel af hoe tijdens de start en de après één en ander zou verlopen bij regen omwille van het gebrek aan beschutting. Wat me vooral ook zal bijblijven zijn de supervriendelijke jonge mensen aan de start, de bevoorradingen en de aankomst! Vanuit Itterbeek was ik nog nooit gestart, maar dit is beslist eentje om nog eens over te doen!

StrammerMax



Het indrukwekkende gerestaureerde Pedeviaduct van de spoorlijn nabij Itterbeek


Smoelenboek van De Papegaai Bike Team Stabroek * Bezoek ook eens StrammerMax’s Papegaaienblog en m'n site www.mtbwijzer.be * ???