Mountainbike.be

ik ben nu een jaartje terug aan het fietsen en ben zeer rustig begonnen. momenteel rijd ik ATB cross op zondag met voor de rest ritten bloso met mtb en baanritten met racer, allemaal gemonitord met HR meter.

ik merk de laatste weken dat ik meer en meer het gevoel heb dat het minder gaat , terwijl de resultaten net het tegenovergestelde zeggen!

mijn HR wordt beter en beter, zakt ook steeds sneller en sneller na een hardere inspanning (bvb klim) . hierbij gaat mijn gemiddelde snelheid ook nog eens stapsgewijs naar omhoog . ik let op al mijn trainingen wel dat deze in de juiste zone's zitten. augustus 2016 heb ik ook lactaattest en alles laten doen om mijn zones correct te kennen.

in principe zou ik dus enorm tevreden moeten zijn , toch heb ik bij het fietsen meer en meer het gevoel dat het moeizamer gaat...



iemand dit ook al voor gehad? ik vind het zo'n raar fenomeen ... daarom benieuwd naar reacties .

thanks ,

groeten ,

Hans

Je geeft aan dat het "moeizamer gaat" Maar wat gaat er moeizaam?

Hoeveel train je per week en bouw je ook rust in je trainings programma?

Ik heb vaak in het voorjaar een dipje. Vaak omdat ik gewoon teveel van mezelf verlang en geen rust gun.

Ik heb ook dat gevoel en de resultaten zeggen ook anders. Maar de rest van de groep boekt snellere vooruitgang waardoor het voor mij frustrerend is.
In het begin klom ik ook graag, maar heb er nu een hekel aan en het gaat mij ook ni af.

Real Epic '89 schreef:Ik heb vaak in het voorjaar een dipje. Vaak omdat ik gewoon teveel van mezelf verlang en geen rust gun.

Inderdaad. Ik stoot mezelf ook nog geregeld aan deze steen. Vorig jaar had in augustus mijn vakantie, door veel te fietsen zou mijn conditie enkel maar verder gestegen moeten zijn maar in september zat ik met een slecht gevoel. Al van in de winter reed ik op de rollen, dan veel kilometers op de weg en TT's, dan nog eens extra kilometers tijdens mijn verlof ... soms moet je je lichaam wat rust geven.

Door trainingsstress stijgt je conditie maar daalt je frisheid. Teveel trainingsstress over een bepaalde periode en het gebrek aan frisheid neemt de bovenhand over de nochtans goede conditie. Je fiets eens een dag of 10 tegen de kant zetten kan wonderen doen, nadien vlieg je

Iedere persoon is anders. Wat is teveel fietsen en wat is te weinig rust? Dat zijn relatieve begrippen.

Dit komt herkenbaar over , ik ben al geruime tijd bezig met conditie op te bouwen , en deze word ook merkbaar beter . Enkel dat slecht gevoel erbij . Misschien toch eens een weekje rust inlassen . Zal geen kwaad kunnen.

Ik overdrijf ook zeker niet met trainen . Normaal max 2 A 3 maal in de midweek . Dit kan gaan van 2 tot 4u per rit op lage HR . Daarna in de weekends op zaterdag meestal max een uur de benen laten rondgaan en op zondag een atb cross (45min) ...

[quote="Mister No Chaïn"][quote="Real Epic '89"]Ik heb vaak in het voorjaar een dipje. Vaak omdat ik gewoon teveel van mezelf verlang en geen rust gun.[/quote]

Inderdaad. Ik stoot mezelf ook nog geregeld aan deze steen. Vorig jaar had in augustus mijn vakantie, door veel te fietsen zou mijn conditie enkel maar verder gestegen moeten zijn maar in september zat ik met een slecht gevoel. Al van in de winter reed ik op de rollen, dan veel kilometers op de weg en TT's, dan nog eens extra kilometers tijdens mijn verlof ... soms moet je je lichaam wat rust geven.

Door trainingsstress stijgt je conditie maar daalt je frisheid. Teveel trainingsstress over een bepaalde periode en het gebrek aan frisheid neemt de bovenhand over de nochtans goede conditie. Je fiets eens een dag of 10 tegen de kant zetten kan wonderen doen, nadien vlieg je

Iedere persoon is anders. Wat is teveel fietsen en wat is te weinig rust? Dat zijn relatieve begrippen.[/quote]

je hoeft hem niet eens aan de kant te zetten zolang er geen oververmoeidheid aanwezig is..... gewoon dagelijks fietsen kan zelfs, maa je moet het even anders aanpakken en nadien beter gaan varieren. ACTIEVE RUST noemt dat.

overweeg eens een bloedanalyse ! als dat een tijd is geleden of zelfs lange tijd niet meer is gebeurd.

dat zal meer vertellen dan de speculaties van hierboven. en begin met een weekje losrijden terwijl je de analyse laat uitvoeren.
zolang je je hartslag naar maximaal krijgt is oververmoeidheid niet aan de orde.
als deze een tot twee weken 2 blijft zakken in het maximaal haalbare, is er sprake van een graad van oververmoeidheid.
hoeveel die onder de maximale pols blijft, zal bepalen hoelang je van de fiets moet en inactieve rust moet nemen...en hoe de aanvang weer best opgestart kan worden.

Mr no chain slaat wat mij betreft de nagel op zijn kop. In elk geval is dat bij mij vaak zo. In mijn geval merk ik na een periode van veel trainen dat de motivatie verdwijnt. Ik heb steeds meer moeite om mijzelf op te laden om te gaan trainen. Ik sla sneller een blokje over als het pijn doet en haal soms mijn beoogde uren niet.

Dit zal vermoedelijk ook 1 van de de redenen zijn dat ik geen prof kan worden maar het is ook een indicatie van vermoeidheid. Ik laat dan eens een week of twee mijn schema varen. Pak mijn MTB en laat mij hartslag band thuis en ga spelen in het bos. Zo blijf ik toch wat fietsen dus gaat de conditie niet ver achteruit maar voel ik mij veel vrijer.

Het lijkt mij in elk geval een vroeg teken van overtraindheid. Iets het gas eraf en wat meer plezier maken en je bent er zo weer vanaf. Dit signaal negeren zou slecht kunnen zijn.

Periodisering kan ook een oplossing zijn. Neem twee of drie periodes in de Atbcross competitie eruit om naar te pieken. Een piekperiode zou idealiter twee of 3 weekenden moeten zijn. Je kunt dan naar die weken opbouwen door de intensiviteit te verhogen nadat je de basis hebt gelegd. Dan een periode ervoor wat rustig aan doen en dan twee weekenden vlammen in de wedstrijden. Dan een paar weken relatieve rust en weer opbouwen naar de tweede piek. Tussen die pieken kun je wel de wedstrijden rijden maar de trainingen eromheen zijn anders.

Zo hou je het in elk geval leuk en afwisselend.

ja klinkt mij ook bekend in de oren (zoals velen denk ik)
na een lange periode van vaak fietsen dat ik me dan vermoeid voel
mentaal heb ik er zin in, en ik vertrek dan vol goede moed
maar na enkele km's voel ik al dat het niet top zal worden
wil wel harder presteren, maar kort mijn rit dan ook wat in omdat het me niet goed gaat

als dit gevoel er een week of 2 is, neem ik wat gas terug
een keer enkel op zondag fietsen
ofwel ga ik tijdens de week eens wat 'spelen' met de fiets
in bosje of zo, een keer een wheelie proberen (of een stoppie, of een bunny-hop....)
technieken die soms ook van pas komen (en zo leer je ook de bike goed kennen)

2 weken terug had ik zo een dip, hele week niet gefietst
en nu zaterdag, met volle zin vertrokken in t mooie weer naar de lozer tocht
bij de splitsing ging ik zien hoe t gevoel was
en heb rustig de grote toer gevolgd, voelde me goed, met heen en terug bij goed voor 117km
en veel nieuwe persoonlijke records gereden op strava
dus weekje rust heeft goed gedaan vind ik dan

Begin mij ook de vraag te stellen of het allemaal niet te veel is, maar als ik niet sport, vrees ik weer voor mijn gewicht

Voelde me de laatste tijd niet optimaal en recupereer slecht. Volgens vrienden en familie zou ik een midlife crisis hebben en dat kan blijkbaar zowel psychisch als lichamelijk problemen geven.

Ook heb ik enorm gespannen spieren dat volgens mij al altijd is geweest en dat zou weerslag hebben op het slaaphormoon. Als ik dan ga zien naar de symptonen, dan kom ik op het Symptoom van Brody. Maar googlen mag natuurlijk niet. Maar mijn dokter ging het eens bekijken, maar na een half jaar heeft hij dat nog steeds niet gedaan en voor de rest veel praatjes, maar weinig actie. Op aanraden van mijn vrouw naar de nieuwe dokter gegaan bij ons in het dorp en die gaat er zich op smijten.

Dus dinsdag bloed trekken en zien wat de uitslag is, en daarna wss cardio testen en EMG (of zoiets). Met die zaken kan hij sowiso dan Brody al elimineren.

Normaal ga ik 2 à 3 x in de week fietsen, 1 x aikido en 1 x joggen. Joggen staat wel op een lager pitje, maar ze hadden mij met vrienden mee ingeschreven voor de Night Run Leuven afgelopen zaterdag. Dacht eerst 7km, maar 3 weken terug kreeg ik te horen dat het 10km was en ik loop normaal altijd maar 5km Dus twee weken terug nog eens 8km gelopen en 3 dagen kreupel gelopen terwijl ik dat met 5km nooit heb.
En dus zaterdag die 10km gedaan en veel trappen tussen . Dus loop ondertussen al weer 2 dagen met een onzichtbare rollator rond .
Wat me wel was opgevallen is dat het lichamelijk terug wat beter ging tegen de zaterdag morgen. Ik had al van vrijdag de week ervoor niet meer gesport. Dus 8 dagen niets van sport gedaan.

Dus daarom dat ik nu ook wel de indruk heb dat ik mss wat roofbouw op mijn lichaam aan het plegen was. Maar anderzijds als ik telkens 7 à 8 dagen moet tussen laten, dan gaat het helemaal niet vooruit en blijf ik met spierpijnen zitten

Het zit dik tegen.