mijne overslag, goe of ni goe...

[Iegienie]

Eigenlijk wordt hier van iets vreed simpels iet heel heel moeilijks gemaakt.


Effekes mijn persoonlijke redenering :
Hoe kan je hard fietsen ? Door hard te trappen.
Hoe kan je hard trappen ? Door veel power te hebben.

Hoe kan je lang fietsen ? Door onder je omslagpunt te blijven.

Hoe zijn die twee te verenigen ?
Awel, simpel toch, hoe meer power je hebt op je overslag, hoe beter je zal zijn.

ok, dit is dus voor marathonrijders. Zo lang mogelijk zo hard mogelijk kunnen trappen onder het omslagpunt.

Voor XC rijders komt daar dan nog eens explosiviteit bij.
Wat is explosiviteit ? Dat is zo veel mogelijk kracht kunnen ontwikkelen, in een kort tijdsbestek. omslagpunt toet er niet toe. De explosieve renner zal hiervan snel kunnen herstellen.

Een bijeffect van explosiviteit (interval zo u wilt) is dat je je omslagpunt naar beneden duwt, een bijeffect van lange duur trainingen is dat je je omslagpunt omhoog duwt. Zo hoog zelfs dat ge er amper nog boven raakt (in het seizoen kom ik niet meer boven een goede 180, buiten het seizoen zie ik dat mijn max hf zeker tot 188 gaat).

Wat gebeurt er nu met de tiepische weekend warrior ?
Wel, die traint heel veel explosiviteit : bergop, knal, bergaf, knal, maat staat plat, knal, tegen wind, knal, vettige passage, knal.

Ok, gevolg ? Wel, die kan dus wel degelijk op zijn explosieve, leuke (zonder zeveren), manier zijn tt afwerken, maar als een hartslagtest doet, komen er tiepisch dergelijke waarden uit : 156 2mmol, 165 4mmol, 195 max hartslag.

Goed getrainde toestand ? neen, no way.

Geeft dat ?
tis te zien wat ge wilt. Als sportieve toertocht rijder is dat dik in orde, als langeduursporter, neen.


Ikzelf begrijp trouwens die fixatie op dat omslagpunt allemaal niet zo goed. De ene dag zal dat bij mij op 181 liggen, de andere op 171. Hangt puur af van de recuperatie na de vorige training. Maar, ja, dat is in mijn geval, voor jongere mensen is dat misschien niet zo. Alhoewel, woensdag ga ik na 3 jaar nog eens een deftige test doen, en ik ben wel curieus wat het resultaat zal zijn.

[viper]

Hum, bijna even lange uitleg als de mijne, simpel dus.

Een bijeffect van explosiviteit (interval zo u wilt) is dat je je omslagpunt naar beneden duwt, een bijeffect van lange duur trainingen is dat je je omslagpunt omhoog duwt. Zo hoog zelfs dat ge er amper nog boven raakt (in het seizoen kom ik niet meer boven een goede 180, buiten het seizoen zie ik dat mijn max hf zeker tot 188 gaat).

Zijde daar zeker van, ik ben bijna van het tegengestelde overtuigd.

-Veel duurtrainingen maken het syteem effectiever, en je prestatievermogen bij een bepaalde hartslag stijgt.

- veel "interval" rond het omslagpunt verschuift het overslagpunt naar boven, zodat je later vezuurt en een hoger % van je maximaal prestatievermogen kunt gebruiken.
- een training mikt niet voor niets eerst op basis en dan pas op kwaliteit. Als dit bij jou juist andersom is, denk ik dat je seizoen "raar" in elkaar zit of je snel oververmoeid geraakt. Je kan de normale pieken niet meer aan.

Ik zie evenmin verschil tussen marathon en XC. Het ene is iets korter, maar op explosiviteit rij je geen XC. Je gaat ook een paar % minder diep tijdens een marathon en kan je niet te veel piekjes veroorloven. Om met die pieken van de XC om te gaan kan je idd echte interval inschakelen in de training.

Zie de curve van rallymaster. Gemiddeld onder de overslag, want daarvoor is hij te weinig getraind, maar wel de ene piek na de ander in het "rood". Deze tochten zijn idd. explosieve trainingen. Zou hij echter meer trainen en niet iedere klim op het tandvlees naar boven pogen te vliegen, dan kwam hij voorwaar een kwartier vroeger aan.

[Iegienie]

-Veel duurtrainingen maken het syteem effectiever, en je prestatievermogen bij een bepaalde hartslag stijgt.

Dit is exact wat ik beweer : lange duurtrainingen zorgen ervoor dat je bij een bepaalde hartslag meer power hebt. En dat is wat je nodig hebt.

- veel "interval" rond het omslagpunt verschuift het overslagpunt naar boven, zodat je later veruurt en een hoger % van je maximaal prestatievermogen kunt gebruiken.

Ik kan er mee akkoord gaan dat een training in de zone onder het omslagpunt dat omhoog brengt, maar een training erboven, die haalt het dan weer naar beneden (te intensief bezig zijn brengt niks op). Heb dat ook maar uit een boekske, daar ik zo goed als nooit boven mijn veel te hoge omslagpunt raak.

- een training mikt niet voor niets eerst op basis en dan pas op kwaliteit. Als dit bij jou juist andersom is, denk ik dat je seizoen "raar" in elkaar zit of je snel oververmoeid geraakt. Je kan de normale pieken niet meer aan.

Mijn seizoen zit idd heel raar in elkaar : ik begin in Sart Tilman, half maart, en stop in de Roc d'Azur, waarna ik verder ga met langeduurtrainingen op de piste en de weg, en dubbele tt. Ik deed vorig jaar 2200km tegen de tijd met een TaC, een Cristalp, verscheidene andere buitenlandse trips (2002 het powerbeest van marathonbiking.nl, dit jaar tweedes - wegens de km van de TaC niet opgenomen), won de Zoenk kompetitie, had een paar top drie resultaten bij de chrono's, won er eentje en ik deed mee aan 2 XC wedstrijden. Einde mei had ik een dipje, maar dat heeft met vanalles te maken. Misschien zelfs met een allergie aan het een of ander bloeiend boompje...

Ik zie evenmin verschil tussen marathon en XC. Het ene is iets korter, maar op explosiviteit rij je geen XC. Je gaat ook een paar % minder diep tijdens een marathon en kan je niet te veel piekjes veroorloven. Om met die pieken van de XC om te gaan kan je idd echte interval inschakelen in de training.

toch wel, het is een andere manier van rijden : een XC rijder die een steile helling ziet die schakelt zwaarder en knalt er op, een marathonrijder die een steile helling ziet, die schakelt lichter en rijdt er op.

Zie de curve van rallymaster. Gemiddeld onder de overslag, want daarvoor is hij te weinig getraind, maar wel de ene piek na de ander in het "rood". Deze tochten zijn idd. explosieve trainingen. Zou hij echter meer trainen en niet iedere klim op het tandvlees naar boven pogen te vliegen, dan kwam hij voorwaar een kwartier vroeger aan.

inderdaad, 100% akkoord. maar dan wel op voorwaarde dat hij veel trager zou rijden tijdens zijn trainingen, en van die pieken weg blijft...

Ikzelf rij 90% van de tijd in de twee LSD zones... Specifieke interval trainingen doe ik niet, daarvoor dienen de chronos. Niet ideaal, maar ik doe het voor de fun.

[A d r i]

En de resultaten van Eugene spreken voor zich..
Fwiw, ik train ook 90% op LSD... ben niet echt een snelle, en heb ook een pak minder power dan bvb Eugene

ik ga nu en dan wel eens gewoon wat klimmen, gewoon omdat ik dat graag doe, en dan doe ik dus wel intervallekes , maar dat is echt 1 training op 10.

Wat ik wel merk met de leeftijd is dat je een pak langer nodig hebt om te recupereren van zo'n intervaltraining, terwijl ik elke dag LSD kan rijden.

Of een omslagpunt echt zo variabel is, weet ik niet, maar je hebt zo van die dagen dat je inderdaad niet hoog geraakt (hoog is bij mij 160+).. je zou de luxe moeten hebben om een test te doen na een zware week en nog eentje na een relatieve rust week...



Deze uitspraak mogen ze voor mijn part inkaderen, het is het ABC van de marathon biker !!

Effekes mijn persoonlijke redenering :
Hoe kan je hard fietsen ? Door hard te trappen.
Hoe kan je hard trappen ? Door veel power te hebben.

Hoe kan je lang fietsen ? Door onder je omslagpunt te blijven.

[Iegienie]

Deze uitspraak mogen ze voor mijn part inkaderen, het is het ABC van de marathon biker !!

Effekes mijn persoonlijke redenering :
Hoe kan je hard fietsen ? Door hard te trappen.
Hoe kan je hard trappen ? Door veel power te hebben.

Hoe kan je lang fietsen ? Door onder je omslagpunt te blijven.

En je vergeet de pointe :
Hoe zijn die twee te verenigen (ttz. wat is een van de belangrijkste paramaters om te zien hoe goed je getraind bent :)
Awel, hoe meer power (watt/kg) je hebt op je overslag, hoe beter.

[viper]

viper schreef:

-Veel duurtrainingen maken het syteem effectiever, en je prestatievermogen bij een bepaalde hartslag stijgt.


Dit is exact wat ik beweer : lange duurtrainingen zorgen ervoor dat je bij een bepaalde hartslag meer power hebt. En dat is wat je nodig hebt.

Dit zal exact zijn wat je bedoelde en ik schreef. je schreef:

een bijeffect van lange duur trainingen is dat je je omslagpunt omhoog duwt.Een bijeffect van explosiviteit (interval zo u wilt) is dat je je omslagpunt naar beneden duwt

Goede prestaties bij lage omslagpunt = duurtraining
omslagpunt op een hoger punt brengen = herhalingen

Beiden hebben natuurlijk tot doel de Kw aan deze inspanning te verbeteren. Dit forum lijkt precies op de toren van Babylon, terwijl wij allen om te slimst zijn

viper schreef:

- veel "interval" rond het omslagpunt verschuift het overslagpunt naar boven, zodat je later veruurt en een hoger % van je maximaal prestatievermogen kunt gebruiken.


Ik kan er mee akkoord gaan dat een training in de zone onder het omslagpunt dat omhoog brengt, maar een training erboven, die haalt het dan weer naar beneden (te intensief bezig zijn brengt niks op). Heb dat ook maar uit een boekske, daar ik zo goed als nooit boven mijn veel te hoge omslagpunt raak.

Je hebt dubbel gelijk, bovendien wat een luxe dat je met zo'n extreem hoog omslagpunt gezegend bent, je kan niet in het rood trainen

Als je gedurende het zware seizoen, ongeacht je prestaties, die idd. prima zijn, niet meer aan je normale grens geraakt wijst dat toch op een vorm van overtraining. Maar ja, da's de kunst : le tact dans l'audace...

viper schreef:

Ik zie evenmin verschil tussen marathon en XC. Het ene is iets korter, maar op explosiviteit rij je geen XC. Je gaat ook een paar % minder diep tijdens een marathon en kan je niet te veel piekjes veroorloven. Om met die pieken van de XC om te gaan kan je idd echte interval inschakelen in de training.


toch wel, het is een andere manier van rijden : een XC rijder die een steile helling ziet die schakelt zwaarder en knalt er op, een marathonrijder die een steile helling ziet, die schakelt lichter en rijdt er op.

Weeral akkoord, het wordt bijna vervelend. Waarom denk je dat deze hartpatiënt van loopwedstrijden en tochtjes van 40 km wil overschakelen op bikemarathons? Niet voor de resultaten, anders kon ik blijven lopen.


Yo de mannen

[Iegienie]

Je hebt dubbel gelijk, bovendien wat een luxe dat je met zo'n extreem hoog omslagpunt gezegend bent, je kan niet in het rood trainen


Als je gedurende het zware seizoen, ongeacht je prestaties, die idd. prima zijn, niet meer aan je normale grens geraakt wijst dat toch op een vorm van overtraining. Maar ja, da's de kunst : le tact dans l'audace...

jip, na de transalp was het konstant balanceren op overtraining/uitstekende forme. Daardoor geen GRG160 gedaan, maar wel de GRG100. En in de Roc d'Azur wast opeen poingk. nog wel goe, maar absoluut niet meer super.

plan voor dit jaar is om dus een nog betere basisuithouding te hebben in vergelijking met vorig jaar... Zelfs om gewoon rustige tochten te rijden is dat altijd mooi meegenomen.

[JeF GT]

Vorig jaar was ik toch ook blij om gezegend te zijn met een hoge overslagpols (90% HFmax) anders had ik nooit met Eugene kunnen wedijveren.

[Iegienie]

Vorig jaar was ik toch ook blij om gezegend te zijn met een hoge overslagpols (90% HFmax) anders had ik nooit met Eugene kunnen wedijveren.

ik hoop van harte dat ge die dit jaar niet zult hebben, want dat is verdorie lastig... :D

[JeF GT]

Tzal niet van dat zijn... heb slecht nieuws gekrege i.v.m. mijn knie.